bokáik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbokaːjik]
- Hyphenation: bo‧ká‧ik
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | bokáik |
accusative | — | bokáikat |
dative | — | bokáiknak |
instrumental | — | bokáikkal |
causal-final | — | bokáikért |
translative | — | bokáikká |
terminative | — | bokáikig |
essive-formal | — | bokáikként |
essive-modal | — | bokáikul |
inessive | — | bokáikban |
superessive | — | bokáikon |
adessive | — | bokáiknál |
illative | — | bokáikba |
sublative | — | bokáikra |
allative | — | bokáikhoz |
elative | — | bokáikból |
delative | — | bokáikról |
ablative | — | bokáiktól |
non-attributive possessive - singular |
— | bokáiké |
non-attributive possessive - plural |
— | bokáikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.