commendaturus

Latin

Etymology

Future active participle of commendō.

Participle

commendātūrus m (feminine commendātūra, neuter commendātūrum); first/second declension

  1. about to commend

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative commendātūrus commendātūra commendātūrum commendātūrī commendātūrae commendātūra
Genitive commendātūrī commendātūrae commendātūrī commendātūrōrum commendātūrārum commendātūrōrum
Dative commendātūrō commendātūrae commendātūrō commendātūrīs commendātūrīs commendātūrīs
Accusative commendātūrum commendātūram commendātūrum commendātūrōs commendātūrās commendātūra
Ablative commendātūrō commendātūrā commendātūrō commendātūrīs commendātūrīs commendātūrīs
Vocative commendātūre commendātūra commendātūrum commendātūrī commendātūrae commendātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.