conbibendus

Latin

Etymology

Future passive participle of conbibō

Participle

conbibendus m (feminine conbibenda, neuter conbibendum); first/second declension

  1. Alternative spelling of combibendus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conbibendus conbibenda conbibendum conbibendī conbibendae conbibenda
Genitive conbibendī conbibendae conbibendī conbibendōrum conbibendārum conbibendōrum
Dative conbibendō conbibendae conbibendō conbibendīs conbibendīs conbibendīs
Accusative conbibendum conbibendam conbibendum conbibendōs conbibendās conbibenda
Ablative conbibendō conbibendā conbibendō conbibendīs conbibendīs conbibendīs
Vocative conbibende conbibenda conbibendum conbibendī conbibendae conbibenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.