díscaoil

Irish

Etymology

From dí- +‎ scaoil.

Verb

díscaoil (present analytic díscaoileann, future analytic díscaoilfidh, verbal noun díscaoileadh, past participle díscaoilte)

  1. (intransitive, sciences) disintegrate
  2. (transitive) dissolve, disband
    Synonym: scoir
  3. (transitive, intransitive, chemistry, colors, mechanics, physics) resolve

Conjugation
conjugation of díscaoil (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present díscaoilim díscaoileann tú;
díscaoilir†		 díscaoileann sé, sí díscaoilimid díscaoileann sibh díscaoileann siad;
díscaoilid†		 a dhíscaoileann; a dhíscaoileas /
a ndíscaoileann*; a ndíscaoileas*		 díscaoiltear
past dhíscaoil mé; dhíscaoileas dhíscaoil tú; dhíscaoilis dhíscaoil sé, sí dhíscaoileamar; dhíscaoil muid dhíscaoil sibh; dhíscaoileabhair dhíscaoil siad; dhíscaoileadar a dhíscaoil /
ar dhíscaoil*		 díscaoileadh
past habitual dhíscaoilinn / ndíscaoilinn‡‡ dhíscaoilteá / ndíscaoilteᇇ dhíscaoileadh sé, sí / ndíscaoileadh sé, s퇇 dhíscaoilimis; dhíscaoileadh muid / ndíscaoilimis‡‡; ndíscaoileadh muid‡‡ dhíscaoileadh sibh / ndíscaoileadh sibh‡‡ dhíscaoilidís; dhíscaoileadh siad / ndíscaoilidís‡‡; ndíscaoileadh siad‡‡ a dhíscaoileadh /
a ndíscaoileadh*		 dhíscaoiltí / ndíscaoilt퇇
future díscaoilfidh mé;
díscaoilfead		 díscaoilfidh tú;
díscaoilfir†		 díscaoilfidh sé, sí díscaoilfimid;
díscaoilfidh muid		 díscaoilfidh sibh díscaoilfidh siad;
díscaoilfid†		 a dhíscaoilfidh; a dhíscaoilfeas /
a ndíscaoilfidh*; a ndíscaoilfeas*		 díscaoilfear
conditional dhíscaoilfinn / ndíscaoilfinn‡‡ dhíscaoilfeá / ndíscaoilfeᇇ dhíscaoilfeadh sé, sí / ndíscaoilfeadh sé, s퇇 dhíscaoilfimis; dhíscaoilfeadh muid / ndíscaoilfimis‡‡; ndíscaoilfeadh muid‡‡ dhíscaoilfeadh sibh / ndíscaoilfeadh sibh‡‡ dhíscaoilfidís; dhíscaoilfeadh siad / ndíscaoilfidís‡‡; ndíscaoilfeadh siad‡‡ a dhíscaoilfeadh /
a ndíscaoilfeadh*		 dhíscaoilfí / ndíscaoilf퇇
subjunctive present go ndíscaoile mé;
go ndíscaoilead†		 go ndíscaoile tú;
go ndíscaoilir†		 go ndíscaoile sé, sí go ndíscaoilimid;
go ndíscaoile muid		 go ndíscaoile sibh go ndíscaoile siad;
go ndíscaoilid†		 — go ndíscaoiltear
past dá ndíscaoilinn dá ndíscaoilteá dá ndíscaoileadh sé, sí dá ndíscaoilimis;
dá ndíscaoileadh muid		 dá ndíscaoileadh sibh dá ndíscaoilidís;
dá ndíscaoileadh siad		 — dá ndíscaoiltí
imperative díscaoilim díscaoil díscaoileadh sé, sí díscaoilimis díscaoiligí;
díscaoilidh†		 díscaoilidís — díscaoiltear
verbal noun díscaoileadh
past participle díscaoilte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms
  • díscaoilteach

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
díscaoil dhíscaoil ndíscaoil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.