dispertiturus

Latin

Etymology

Future active participle of dispertiō.

Participle

dispertītūrus m (feminine dispertītūra, neuter dispertītūrum); first/second declension

  1. about to distribute

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dispertītūrus dispertītūra dispertītūrum dispertītūrī dispertītūrae dispertītūra
Genitive dispertītūrī dispertītūrae dispertītūrī dispertītūrōrum dispertītūrārum dispertītūrōrum
Dative dispertītūrō dispertītūrae dispertītūrō dispertītūrīs dispertītūrīs dispertītūrīs
Accusative dispertītūrum dispertītūram dispertītūrum dispertītūrōs dispertītūrās dispertītūra
Ablative dispertītūrō dispertītūrā dispertītūrō dispertītūrīs dispertītūrīs dispertītūrīs
Vocative dispertītūre dispertītūra dispertītūrum dispertītūrī dispertītūrae dispertītūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.