dwoić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dъvojiti. By surface analysis, dwoje +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdvɔ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: dwo‧ić

Verb

dwoić impf

  1. (transitive, uncommon) to double, to duplicate
  2. (transitive, uncommon) to divide into two parts, to bisect
  3. (intransitive) to address someone politely using plural forms
  4. (reflexive with się, archaic) to differ, to disagree
  5. (reflexive with się) to double (to become or appear twice as large or in a double form)

Conjugation
Conjugation of dwoić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dwoić
present tense 1st dwoję dwoimy
2nd dwoisz dwoicie
3rd dwoi dwoją
impersonal dwoi się
past tense 1st dwoiłem,
-(e)m dwoił		 dwoiłam,
-(e)m dwoiła		 dwoiłom,
-(e)m dwoiło		 dwoiliśmy,
-(e)śmy dwoili		 dwoiłyśmy,
-(e)śmy dwoiły
2nd dwoiłeś,
-(e)ś dwoił		 dwoiłaś,
-(e)ś dwoiła		 dwoiłoś,
-(e)ś dwoiło		 dwoiliście,
-(e)ście dwoili		 dwoiłyście,
-(e)ście dwoiły
3rd dwoił dwoiła dwoiło dwoili dwoiły
impersonal dwojono
future tense 1st będę dwoił,
będę dwoić		 będę dwoiła,
będę dwoić		 będę dwoiło,
będę dwoić		 będziemy dwoili,
będziemy dwoić		 będziemy dwoiły,
będziemy dwoić
2nd będziesz dwoił,
będziesz dwoić		 będziesz dwoiła,
będziesz dwoić		 będziesz dwoiło,
będziesz dwoić		 będziecie dwoili,
będziecie dwoić		 będziecie dwoiły,
będziecie dwoić
3rd będzie dwoił,
będzie dwoić		 będzie dwoiła,
będzie dwoić		 będzie dwoiło,
będzie dwoić		 będą dwoili,
będą dwoić		 będą dwoiły,
będą dwoić
impersonal będzie dwoić się
conditional 1st dwoiłbym,
bym dwoił		 dwoiłabym,
bym dwoiła		 dwoiłobym,
bym dwoiło		 dwoilibyśmy,
byśmy dwoili		 dwoiłybyśmy,
byśmy dwoiły
2nd dwoiłbyś,
byś dwoił		 dwoiłabyś,
byś dwoiła		 dwoiłobyś,
byś dwoiło		 dwoilibyście,
byście dwoili		 dwoiłybyście,
byście dwoiły
3rd dwoiłby,
by dwoił		 dwoiłaby,
by dwoiła		 dwoiłoby,
by dwoiło		 dwoiliby,
by dwoili		 dwoiłyby,
by dwoiły
impersonal dwojono by
imperative 1st niech dwoję dwójmy
2nd dwój dwójcie
3rd niech dwoi niech dwoją
active adjectival participle dwojący dwojąca dwojące dwojący dwojące
passive adjectival participle dwojony dwojona dwojone dwojeni dwojone
contemporary adverbial participle dwojąc
verbal noun dwojenie

Derived terms
verbs

Further reading
  • dwoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dwoić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.