dziedziczka

See also: dziedziczką

Polish

Etymology

From dziedzic +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑɛˈd͡ʑit͡ʂ.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂka
  • Syllabification: dzie‧dzicz‧ka

Noun

dziedziczka f (male equivalent dziedzic)

  1. female equivalent of dziedzic (“heir, inheritor, successor”)
  2. female equivalent of dziedzic (“landlady, laird, squire”)

Declension
Declension of dziedziczka
singular plural
nominative dziedziczka dziedziczki
genitive dziedziczki dziedziczek
dative dziedziczce dziedziczkom
accusative dziedziczkę dziedziczki
instrumental dziedziczką dziedziczkami
locative dziedziczce dziedziczkach
vocative dziedziczko dziedziczki
adjective
noun
verb

Further reading
  • dziedziczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziedziczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.