efflagitaturus

Latin

Etymology

Future active participle of efflāgitō.

Participle

efflāgitātūrus m (feminine efflāgitātūra, neuter efflāgitātūrum); first/second declension

  1. about to demand

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative efflāgitātūrus efflāgitātūra efflāgitātūrum efflāgitātūrī efflāgitātūrae efflāgitātūra
Genitive efflāgitātūrī efflāgitātūrae efflāgitātūrī efflāgitātūrōrum efflāgitātūrārum efflāgitātūrōrum
Dative efflāgitātūrō efflāgitātūrae efflāgitātūrō efflāgitātūrīs efflāgitātūrīs efflāgitātūrīs
Accusative efflāgitātūrum efflāgitātūram efflāgitātūrum efflāgitātūrōs efflāgitātūrās efflāgitātūra
Ablative efflāgitātūrō efflāgitātūrā efflāgitātūrō efflāgitātūrīs efflāgitātūrīs efflāgitātūrīs
Vocative efflāgitātūre efflāgitātūra efflāgitātūrum efflāgitātūrī efflāgitātūrae efflāgitātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.