elaqueatio

Latin

Etymology

ēlaqueō (stem with thematic vowel: ēlaqueā-) + -tiō

Pronunciation

Noun

ēlaqueātiō f (genitive ēlaqueātiōnis); third declension

  1. (New Latin, rare) extrication from snares, disentanglement, unfettering
    • 1662, Johannes Conradus Dannhawer, Liber Conſcientiæ Apertus, ſive Theologiæ Conſcientiariæ, volume I, pars prima hiatrica, sectio secunda pathologica, articulus iii: “Conſcientiæ laqueus”, § 11, page 159:
      Obligat conſcientia laqueata ad ſui elaqueationem 1. Timoth. 2, 26.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2000, Archives d’Histoire de l’Art, Umetnostno zgodovinsko društvo, volume XXXVI, page 185:
      De elaqueatione pullorum
      (please add an English translation of this quotation)
    • ibidem:
      De elaqueatione equorum
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative ēlaqueātiō ēlaqueātiōnēs
Genitive ēlaqueātiōnis ēlaqueātiōnum
Dative ēlaqueātiōnī ēlaqueātiōnibus
Accusative ēlaqueātiōnem ēlaqueātiōnēs
Ablative ēlaqueātiōne ēlaqueātiōnibus
Vocative ēlaqueātiō ēlaqueātiōnēs
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.