exterminaturus

Latin

Etymology

Future active participle of exterminō.

Participle

exterminātūrus m (feminine exterminātūra, neuter exterminātūrum); first/second declension

  1. about to banish
  2. about to destroy

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative exterminātūrus exterminātūra exterminātūrum exterminātūrī exterminātūrae exterminātūra
Genitive exterminātūrī exterminātūrae exterminātūrī exterminātūrōrum exterminātūrārum exterminātūrōrum
Dative exterminātūrō exterminātūrae exterminātūrō exterminātūrīs exterminātūrīs exterminātūrīs
Accusative exterminātūrum exterminātūram exterminātūrum exterminātūrōs exterminātūrās exterminātūra
Ablative exterminātūrō exterminātūrā exterminātūrō exterminātūrīs exterminātūrīs exterminātūrīs
Vocative exterminātūre exterminātūra exterminātūrum exterminātūrī exterminātūrae exterminātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.