infumus

Latin

Adjective

īnfumus (feminine īnfuma, neuter īnfumum); first/second declension

  1. superlative degree of īnferus

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnfumus īnfuma īnfumum īnfumī īnfumae īnfuma
Genitive īnfumī īnfumae īnfumī īnfumōrum īnfumārum īnfumōrum
Dative īnfumō īnfumō īnfumīs
Accusative īnfumum īnfumam īnfumum īnfumōs īnfumās īnfuma
Ablative īnfumō īnfumā īnfumō īnfumīs
Vocative īnfume īnfuma īnfumum īnfumī īnfumae īnfuma

References

  • infumus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • infumus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.