ingustabilis
Latin
Etymology
in- + gustābilis
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.ɡusˈtaː.bi.lis/, [ɪŋɡʊs̠ˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.ɡusˈta.bi.lis/, [iŋɡusˈt̪äːbilis]
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ingustābilis | ingustābile | ingustābilēs | ingustābilia | |
Genitive | ingustābilis | ingustābilium | |||
Dative | ingustābilī | ingustābilibus | |||
Accusative | ingustābilem | ingustābile | ingustābilēs ingustābilīs |
ingustābilia | |
Ablative | ingustābilī | ingustābilibus | |||
Vocative | ingustābilis | ingustābile | ingustābilēs | ingustābilia |
References
- “ingustabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ingustabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.