inrigans
Latin
Etymology
Present participle of inrigō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inrigāns | inrigāns | inrigantēs | inrigantia | |
Genitive | inrigantis | inrigantis | inrigantium | inrigantium | |
Dative | inrigantī | inrigantī | inrigantibus | inrigantibus | |
Accusative | inrigantem | inrigāns | inrigantēs, inrigantīs | inrigantia | |
Ablative | inrigante, inrigantī1 | inrigante, inrigantī1 | inrigantibus | inrigantibus | |
Vocative | inrigāns | inrigāns | inrigantēs | inrigantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.