instructurus

Latin

Etymology

Future active participle of īnstruō.

Participle

īnstrūctūrus m (feminine īnstrūctūra, neuter īnstrūctūrum); first/second declension

  1. about to insert

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnstrūctūrus īnstrūctūra īnstrūctūrum īnstrūctūrī īnstrūctūrae īnstrūctūra
Genitive īnstrūctūrī īnstrūctūrae īnstrūctūrī īnstrūctūrōrum īnstrūctūrārum īnstrūctūrōrum
Dative īnstrūctūrō īnstrūctūrae īnstrūctūrō īnstrūctūrīs īnstrūctūrīs īnstrūctūrīs
Accusative īnstrūctūrum īnstrūctūram īnstrūctūrum īnstrūctūrōs īnstrūctūrās īnstrūctūra
Ablative īnstrūctūrō īnstrūctūrā īnstrūctūrō īnstrūctūrīs īnstrūctūrīs īnstrūctūrīs
Vocative īnstrūctūre īnstrūctūra īnstrūctūrum īnstrūctūrī īnstrūctūrae īnstrūctūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.