interpunkcyjny
Polish
Etymology
From interpunkcja + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /in.tɛr.puŋkˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: in‧ter‧punk‧cyj‧ny
Adjective
interpunkcyjny (not comparable, no derived adverb)
- (linguistics, relational) punctuation (the use of punctuation marks in text and the rules that govern it)
- Synonym: przestankowy
Declension
Declension of interpunkcyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | interpunkcyjny | interpunkcyjna | interpunkcyjne | interpunkcyjni | interpunkcyjne | |
| genitive | interpunkcyjnego | interpunkcyjnej | interpunkcyjnego | interpunkcyjnych | ||
| dative | interpunkcyjnemu | interpunkcyjnej | interpunkcyjnemu | interpunkcyjnym | ||
| accusative | interpunkcyjnego | interpunkcyjny | interpunkcyjną | interpunkcyjne | interpunkcyjnych | interpunkcyjne |
| instrumental | interpunkcyjnym | interpunkcyjną | interpunkcyjnym | interpunkcyjnymi | ||
| locative | interpunkcyjnym | interpunkcyjnej | interpunkcyjnym | interpunkcyjnych | ||
Further reading
- interpunkcyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- interpunkcyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.