meecalculeren

Dutch

Etymology

From mee + calculeren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmeː.kɑl.kyˌleː.rə(n)/
  • Hyphenation: mee‧cal‧cu‧le‧ren

Verb

meecalculeren

  1. (literal and figurative) to take into account, to include in a calculation

Inflection

Inflection of meecalculeren (weak, separable)
infinitive meecalculeren
past singular calculeerde mee
past participle meegecalculeerd
infinitive meecalculeren
gerund meecalculeren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular calculeer meecalculeerde meemeecalculeermeecalculeerde
2nd person sing. (jij) calculeert meecalculeerde meemeecalculeertmeecalculeerde
2nd person sing. (u) calculeert meecalculeerde meemeecalculeertmeecalculeerde
2nd person sing. (gij) calculeert meecalculeerde meemeecalculeertmeecalculeerde
3rd person singular calculeert meecalculeerde meemeecalculeertmeecalculeerde
plural calculeren meecalculeerden meemeecalculerenmeecalculeerden
subjunctive sing.1 calculere meecalculeerde meemeecalculeremeecalculeerde
subjunctive plur.1 calculeren meecalculeerden meemeecalculerenmeecalculeerden
imperative sing. calculeer mee
imperative plur.1 calculeert mee
participles meecalculerendmeegecalculeerd
1) Archaic.

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.