nawiać
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈna.vjat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -avjat͡ɕ
- Syllabification: na‧wiać
Verb
nawiać pf (imperfective nawiewać)
- (transitive) to overblow, to blow onto (to cause something to rest on something else as a result of blowing) [+accusative] or [+genitive = what] [+ prep (case) = ]
- Synonym: nadmuchać
- (intransitive, colloquial) to be on the lam
- Synonyms: see Thesaurus:uciekać
Conjugation
Conjugation of nawiać pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | nawiać | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | nawieję | nawiejemy | ||||||||||||||||
2nd | nawiejesz | nawiejecie | |||||||||||||||||
3rd | nawieje | nawieją | |||||||||||||||||
impersonal | nawieje się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | nawiałem, -(e)m nawiał |
nawiałam, -(e)m nawiała |
nawiałom, -(e)m nawiało |
nawialiśmy, -(e)śmy nawiali |
nawiałyśmy, -(e)śmy nawiały | |||||||||||||
2nd | nawiałeś, -(e)ś nawiał |
nawiałaś, -(e)ś nawiała |
nawiałoś, -(e)ś nawiało |
nawialiście, -(e)ście nawiali |
nawiałyście, -(e)ście nawiały | ||||||||||||||
3rd | nawiał | nawiała | nawiało | nawiali | nawiały | ||||||||||||||
impersonal | nawiano | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | nawiałbym, bym nawiał |
nawiałabym, bym nawiała |
nawiałobym, bym nawiało |
nawialibyśmy, byśmy nawiali |
nawiałybyśmy, byśmy nawiały | |||||||||||||
2nd | nawiałbyś, byś nawiał |
nawiałabyś, byś nawiała |
nawiałobyś, byś nawiało |
nawialibyście, byście nawiali |
nawiałybyście, byście nawiały | ||||||||||||||
3rd | nawiałby, by nawiał |
nawiałaby, by nawiała |
nawiałoby, by nawiało |
nawialiby, by nawiali |
nawiałyby, by nawiały | ||||||||||||||
impersonal | nawiano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech nawieję | nawiejmy | ||||||||||||||||
2nd | nawiej | nawiejcie | |||||||||||||||||
3rd | niech nawieje | niech nawieją | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | nawiany | nawiana | nawiane | nawiani | nawiane | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | nawiawszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | nawianie |
Further reading
- nawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nawiać in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 202
- nawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.