oženit
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈoʒɛɲɪt]
Verb
oženit pf (imperfective ženit)
Conjugation
Conjugation
Infinitive | oženit, oženiti | Active adjective | oženivší |
---|---|---|---|
Verbal noun | oženění | Passive adjective | oženěný |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | ožením | oženíme | — | ožeňme |
2nd person | oženíš | oženíte | ožeň | ožeňte |
3rd person | ožení | ožení | — | — |
The verb oženit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | oženil | oženili | oženěn | oženěni |
masculine inanimate | oženily | oženěny | ||
feminine | oženila | oženěna | ||
neuter | oženilo | oženila | oženěno | oženěna |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | oženiv |
feminine + neuter singular | — | oženivši |
plural | — | oženivše |
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.