obwieścić
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish obwieścić. By surface analysis, ob- + wieścić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔbˈvjɛɕ.t͡ɕit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ɔbˈvjɛɕ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɕt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: ob‧wieś‧cić
Verb
obwieścić pf (imperfective obwieszczać)
- (transitive) to announce, to proclaim (to make known or public) [+dative = to whom]
- (transitive) to indicate (to be a sign of something)
- Synonym: zasygnalizować
- (transitive, Middle Polish) to foretell
- Synonym: przepowiedzieć
- (reflexive with się, obsolete) to be felt; to appear; to reveal oneself
Conjugation
| Conjugation of obwieścić pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | obwieścić | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | obwieszczę | obwieścimy | ||||||||||||||||
| 2nd | obwieścisz | obwieścicie | |||||||||||||||||
| 3rd | obwieści | obwieszczą | |||||||||||||||||
| impersonal | obwieści się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | obwieściłem, -(e)m obwieścił |
obwieściłam, -(e)m obwieściła |
obwieściłom, -(e)m obwieściło |
obwieściliśmy, -(e)śmy obwieścili |
obwieściłyśmy, -(e)śmy obwieściły | |||||||||||||
| 2nd | obwieściłeś, -(e)ś obwieścił |
obwieściłaś, -(e)ś obwieściła |
obwieściłoś, -(e)ś obwieściło |
obwieściliście, -(e)ście obwieścili |
obwieściłyście, -(e)ście obwieściły | ||||||||||||||
| 3rd | obwieścił | obwieściła | obwieściło | obwieścili | obwieściły | ||||||||||||||
| impersonal | obwieszczono | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | obwieściłbym, bym obwieścił |
obwieściłabym, bym obwieściła |
obwieściłobym, bym obwieściło |
obwieścilibyśmy, byśmy obwieścili |
obwieściłybyśmy, byśmy obwieściły | |||||||||||||
| 2nd | obwieściłbyś, byś obwieścił |
obwieściłabyś, byś obwieściła |
obwieściłobyś, byś obwieściło |
obwieścilibyście, byście obwieścili |
obwieściłybyście, byście obwieściły | ||||||||||||||
| 3rd | obwieściłby, by obwieścił |
obwieściłaby, by obwieściła |
obwieściłoby, by obwieściło |
obwieściliby, by obwieścili |
obwieściłyby, by obwieściły | ||||||||||||||
| impersonal | obwieszczono by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech obwieszczę | obwieśćmy | ||||||||||||||||
| 2nd | obwieść | obwieśćcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech obwieści | niech obwieszczą | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | obwieszczony | obwieszczona | obwieszczone | obwieszczeni | obwieszczone | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | obwieściwszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | obwieszczenie | ||||||||||||||||||
Further reading
- obwieścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obwieścić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “obwieścić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “obwieścić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “obwieścić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obwieścić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 533
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.