odbój

See also: odboj

Polish

Etymology

Deverbal from odbić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔd.buj/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdbuj
  • Syllabification: od‧bój

Noun

odbój m inan

  1. stop, stopper, fender, buffer (device which inhibits the movement of something)
    odbój do drzwi ― door stop

Declension
Declension of odbój
singular plural
nominative odbój odboje
genitive odboju odbojów/odboi
dative odbojowi odbojom
accusative odbój odboje
instrumental odbojem odbojami
locative odboju odbojach
vocative odboju odboje

Further reading
  • odbój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odbój in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.