okolić

See also: okolic

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish okolić, from Proto-Slavic *o(b)koliti. By surface analysis, o- +‎ koło +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈkɔ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlit͡ɕ
  • Syllabification: o‧ko‧lić

Verb

okolić pf (imperfective okalać)

  1. (transitive) to border, to frame, to surround

Conjugation
Conjugation of okolić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okolić
future tense 1st okolę okolimy
2nd okolisz okolicie
3rd okoli okolą
impersonal okoli się
past tense 1st okoliłem,
-(e)m okolił		 okoliłam,
-(e)m okoliła		 okoliłom,
-(e)m okoliło		 okoliliśmy,
-(e)śmy okolili		 okoliłyśmy,
-(e)śmy okoliły
2nd okoliłeś,
-(e)ś okolił		 okoliłaś,
-(e)ś okoliła		 okoliłoś,
-(e)ś okoliło		 okoliliście,
-(e)ście okolili		 okoliłyście,
-(e)ście okoliły
3rd okolił okoliła okoliło okolili okoliły
impersonal okolono
conditional 1st okoliłbym,
bym okolił		 okoliłabym,
bym okoliła		 okoliłobym,
bym okoliło		 okolilibyśmy,
byśmy okolili		 okoliłybyśmy,
byśmy okoliły
2nd okoliłbyś,
byś okolił		 okoliłabyś,
byś okoliła		 okoliłobyś,
byś okoliło		 okolilibyście,
byście okolili		 okoliłybyście,
byście okoliły
3rd okoliłby,
by okolił		 okoliłaby,
by okoliła		 okoliłoby,
by okoliło		 okoliliby,
by okolili		 okoliłyby,
by okoliły
impersonal okolono by
imperative 1st niech okolę okolmy
2nd okol okolcie
3rd niech okoli niech okolą
passive adjectival participle okolony okolona okolone okoleni okolone
anterior adverbial participle okoliwszy
verbal noun okolenie

Derived terms
adjectives
nouns

Further reading
  • okolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okolić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.