oktatása

Hungarian

Etymology

oktatás + -a (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈoktɒtaːʃɒ]
  • Hyphenation: ok‧ta‧tá‧sa

Noun

oktatása

  1. third-person singular single-possession possessive of oktatás

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative oktatása
accusative oktatását
dative oktatásának
instrumental oktatásával
causal-final oktatásáért
translative oktatásává
terminative oktatásáig
essive-formal oktatásaként
essive-modal oktatásául
inessive oktatásában
superessive oktatásán
adessive oktatásánál
illative oktatásába
sublative oktatására
allative oktatásához
elative oktatásából
delative oktatásáról
ablative oktatásától
non-attributive
possessive - singular
oktatásáé
non-attributive
possessive - plural
oktatásáéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.