podpić

Polish

Etymology

From pod- +‎ pić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔt.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtpit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧pić

Verb

podpić pf

  1. (intransitive or reflexive with się, colloquial) to get slightly drunk, to get tipsy

Conjugation
Conjugation of podpić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podpić
future tense 1st podpiję podpijemy
2nd podpijesz podpijecie
3rd podpije podpiją
impersonal podpije się
past tense 1st podpiłem,
-(e)m podpił		 podpiłam,
-(e)m podpiła		 podpiłom,
-(e)m podpiło		 podpiliśmy,
-(e)śmy podpili		 podpiłyśmy,
-(e)śmy podpiły
2nd podpiłeś,
-(e)ś podpił		 podpiłaś,
-(e)ś podpiła		 podpiłoś,
-(e)ś podpiło		 podpiliście,
-(e)ście podpili		 podpiłyście,
-(e)ście podpiły
3rd podpił podpiła podpiło podpili podpiły
impersonal podpito
conditional 1st podpiłbym,
bym podpił		 podpiłabym,
bym podpiła		 podpiłobym,
bym podpiło		 podpilibyśmy,
byśmy podpili		 podpiłybyśmy,
byśmy podpiły
2nd podpiłbyś,
byś podpił		 podpiłabyś,
byś podpiła		 podpiłobyś,
byś podpiło		 podpilibyście,
byście podpili		 podpiłybyście,
byście podpiły
3rd podpiłby,
by podpił		 podpiłaby,
by podpiła		 podpiłoby,
by podpiło		 podpiliby,
by podpili		 podpiłyby,
by podpiły
impersonal podpito by
imperative 1st niech podpiję podpijmy
2nd podpij podpijcie
3rd niech podpije niech podpiją
passive adjectival participle podpity podpita podpite podpici podpite
anterior adverbial participle podpiwszy
verbal noun podpicie

Further reading
  • podpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.