praedominatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praedominor.

Participle

praedominātus m (feminine praedomināta, neuter praedominātum); first/second declension

  1. predominated

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praedominātus praedomināta praedominātum praedominātī praedominātae praedomināta
Genitive praedominātī praedominātae praedominātī praedominātōrum praedominātārum praedominātōrum
Dative praedominātō praedominātae praedominātō praedominātīs praedominātīs praedominātīs
Accusative praedominātum praedominātam praedominātum praedominātōs praedominātās praedomināta
Ablative praedominātō praedominātā praedominātō praedominātīs praedominātīs praedominātīs
Vocative praedomināte praedomināta praedominātum praedominātī praedominātae praedomināta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.