praestituens

Latin

Etymology

Present participle of praestituō.

Participle

praestituēns m or f or n (genitive praestituentis); third declension

  1. predetermining

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praestituēns praestituēns praestituentēs praestituentia
Genitive praestituentis praestituentis praestituentium praestituentium
Dative praestituentī praestituentī praestituentibus praestituentibus
Accusative praestituentem praestituēns praestituentēs, praestituentīs praestituentia
Ablative praestituente, praestituentī1 praestituente, praestituentī1 praestituentibus praestituentibus
Vocative praestituēns praestituēns praestituentēs praestituentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.