prolataturus

Latin

Etymology

Future active participle of prōlātō.

Participle

prōlātātūrus m (feminine prōlātātūra, neuter prōlātātūrum); first/second declension

  1. about to lengthen

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative prōlātātūrus prōlātātūra prōlātātūrum prōlātātūrī prōlātātūrae prōlātātūra
Genitive prōlātātūrī prōlātātūrae prōlātātūrī prōlātātūrōrum prōlātātūrārum prōlātātūrōrum
Dative prōlātātūrō prōlātātūrae prōlātātūrō prōlātātūrīs prōlātātūrīs prōlātātūrīs
Accusative prōlātātūrum prōlātātūram prōlātātūrum prōlātātūrōs prōlātātūrās prōlātātūra
Ablative prōlātātūrō prōlātātūrā prōlātātūrō prōlātātūrīs prōlātātūrīs prōlātātūrīs
Vocative prōlātātūre prōlātātūra prōlātātūrum prōlātātūrī prōlātātūrae prōlātātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.