rästähäin

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *rästäs. Cognates include dialectal Finnish rästäs and Estonian rästas (thrush).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈræstæhæi̯ne/, [ˈræs̠təhəi̯n]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈræstæhæi̯n/, [ˈræʃtæhæi̯n]
  • Rhymes: -æstæhæi̯n
  • Hyphenation: räs‧tä‧häin

Noun

rästähäin

  1. fieldfare
  2. Short for mustarästähäin (starling).

Declension

Declension of rästähäin (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative rästähäin rästähäiset
genitive rästähäisen rästähäisiin
partitive rästähäistä, rästähäist rästähäisiä
illative rästähäisee rästähäisii
inessive rästähäisees rästähäisiis
elative rästähäisest rästähäisist
allative rästähäiselle rästähäisille
adessive rästähäiseel rästähäisiil
ablative rästähäiselt rästähäisilt
translative rästähäiseks rästähäisiks
essive rästähäisennä, rästähäiseen rästähäisinnä, rästähäisiin
exessive1) rästähäisent rästähäisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 497
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.