rycząg

Polish

Alternative forms
  • frycan, ryczon, rycomb, recun, reczun, recon, ryczuń, rycan, rycabel, rycuń, rycman, ryczmon

Etymology

Uncertain. Possibly borrowed from German Reitstange.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɨ.t͡ʂɔŋk/
  • Rhymes: -ɨt͡ʂɔŋk
  • Syllabification: ry‧cząg

Noun

rycząg m inan

  1. (regional) front axle assembly (movable base of a front axle of a wagon into which stanchions are inserted)
    • 1834, Dziennik Urzędowy Wdztwa Kaliskiego, number 24, page 722:
      Wóz drugi przodek szynkowany, zad bosy z dwoma drabinami maiący barki z orczykami rycząg i sworzeń.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension
Declension of rycząg
singular plural
nominative rycząg ryczągi
genitive ryczągu ryczągów
dative ryczągowi ryczągom
accusative rycząg ryczągi
instrumental ryczągiem ryczągami
locative ryczągu ryczągach
vocative ryczągu ryczągi

Descendants
  • → Russian: рыча́г (ryčág)
    • → Turkmen: ryçag

References
  1. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rycząg”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 787

Further reading
  • Jan Karłowicz (1907) “rycząg”, in Jan Łoś, editors, Słownik gwar polskich [Dictionary of Polish dialects]‎ (in Polish), volume 5: R, S, Ś, T, Kraków: Akademia Umiejętności, page 78
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.