skonfabulować
Polish
Etymology
From s- + konfabulować.
Pronunciation
- IPA(key): /skɔn.fa.buˈlɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: skon‧fa‧bu‧lo‧wać
Verb
skonfabulować pf (imperfective konfabulować)
- (transitive, literary) to confabulate, to make up (to invent or fabricate)
- Synonym: zmyślić
Conjugation
Conjugation of skonfabulować pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | skonfabulować | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | skonfabuluję | skonfabulujemy | ||||||||||||||||
2nd | skonfabulujesz | skonfabulujecie | |||||||||||||||||
3rd | skonfabuluje | skonfabulują | |||||||||||||||||
impersonal | skonfabuluje się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | skonfabulowałem, -(e)m skonfabulował |
skonfabulowałam, -(e)m skonfabulowała |
skonfabulowałom, -(e)m skonfabulowało |
skonfabulowaliśmy, -(e)śmy skonfabulowali |
skonfabulowałyśmy, -(e)śmy skonfabulowały | |||||||||||||
2nd | skonfabulowałeś, -(e)ś skonfabulował |
skonfabulowałaś, -(e)ś skonfabulowała |
skonfabulowałoś, -(e)ś skonfabulowało |
skonfabulowaliście, -(e)ście skonfabulowali |
skonfabulowałyście, -(e)ście skonfabulowały | ||||||||||||||
3rd | skonfabulował | skonfabulowała | skonfabulowało | skonfabulowali | skonfabulowały | ||||||||||||||
impersonal | skonfabulowano | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | skonfabulowałbym, bym skonfabulował |
skonfabulowałabym, bym skonfabulowała |
skonfabulowałobym, bym skonfabulowało |
skonfabulowalibyśmy, byśmy skonfabulowali |
skonfabulowałybyśmy, byśmy skonfabulowały | |||||||||||||
2nd | skonfabulowałbyś, byś skonfabulował |
skonfabulowałabyś, byś skonfabulowała |
skonfabulowałobyś, byś skonfabulowało |
skonfabulowalibyście, byście skonfabulowali |
skonfabulowałybyście, byście skonfabulowały | ||||||||||||||
3rd | skonfabulowałby, by skonfabulował |
skonfabulowałaby, by skonfabulowała |
skonfabulowałoby, by skonfabulowało |
skonfabulowaliby, by skonfabulowali |
skonfabulowałyby, by skonfabulowały | ||||||||||||||
impersonal | skonfabulowano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech skonfabuluję | skonfabulujmy | ||||||||||||||||
2nd | skonfabuluj | skonfabulujcie | |||||||||||||||||
3rd | niech skonfabuluje | niech skonfabulują | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | skonfabulowany | skonfabulowana | skonfabulowane | skonfabulowani | skonfabulowane | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | skonfabulowawszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | skonfabulowanie |
Further reading
- skonfabulować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skonfabulować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.