suppeditandus

Latin

Etymology

Future passive participle of suppeditō.

Participle

suppeditandus m (feminine suppeditanda, neuter suppeditandum); first/second declension

  1. which is to be sufficed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative suppeditandus suppeditanda suppeditandum suppeditandī suppeditandae suppeditanda
Genitive suppeditandī suppeditandae suppeditandī suppeditandōrum suppeditandārum suppeditandōrum
Dative suppeditandō suppeditandae suppeditandō suppeditandīs suppeditandīs suppeditandīs
Accusative suppeditandum suppeditandam suppeditandum suppeditandōs suppeditandās suppeditanda
Ablative suppeditandō suppeditandā suppeditandō suppeditandīs suppeditandīs suppeditandīs
Vocative suppeditande suppeditanda suppeditandum suppeditandī suppeditandae suppeditanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.