virescens

Latin

Etymology

See virēscō

Participle

virēscēns (genitive virēscentis); third-declension one-termination participle

  1. growing green or verdant.
  2. (New Latin) Used as a specific epithet

Declension

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative virēscēns virēscentēs virēscentia
Genitive virēscentis virēscentium
Dative virēscentī virēscentibus
Accusative virēscentem virēscēns virēscentēs
virēscentīs
virēscentia
Ablative virēscente
virēscentī1
virēscentibus
Vocative virēscēns virēscentēs virēscentia

1When used purely as an adjective.

Derived terms

  • Agapostemon virescens
  • Aprion virescens
  • Butorides virescens
  • Carpobrotus virescens
  • Cephaleuros virescens
  • Clavogaster virescens
  • Coelogyne virescens
  • Delphinium virescens
  • Eigenmannia virescens
  • Heliothis virescens
  • Ixos virescens
  • Micrommata virescens
  • Nephotettix virescens
  • Ophrys virescens
  • Polystichum virescens
  • Russula virescens
  • Tyranneutes virescens
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.