żywotnik

Polish

Etymology

From żywot +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʐɘˈvɔt.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtɲik
  • Syllabification: ży‧wot‧nik

Noun

żywotnik m inan

  1. thuja, arborvitae (conifer of the genus Thuja)
    Synonym: tuja

Declension

Declension of żywotnik
singular plural
nominative żywotnik żywotniki
genitive żywotnika żywotników
dative żywotnikowi żywotnikom
accusative żywotnik żywotniki
instrumental żywotnikiem żywotnikami
locative żywotniku żywotnikach
vocative żywotniku żywotniki

Further reading

  • żywotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żywotnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.