Τετάρτη

See also: τετάρτη and τέταρτη

Greek

Etymology

Inherited from Hellenistic Koine Greek Τετάρτη (Tetártē) from τέταρτος (tétartos, “fourth”) with ellipsis of the feminine noun ἡμέρα (hēméra, “day”): "the fourth day after Saturday".^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /teˈtaɾ.ti/
Hyphenation: Τε‧τάρ‧τη

Noun

Τετάρτη • (Tetárti) f (plural Τετάρτες)

Wednesday (day of the week)

Declension

Declension of **Τετάρτη**
	singular	plural
nominative	Τετάρτη (Tetárti)	Τετάρτες (Tetártes)
genitive	Τετάρτης (Tetártis)	-
accusative	Τετάρτη (Tetárti)	Τετάρτες (Tetártes)
vocative	Τετάρτη (Tetárti)	Τετάρτες (Tetártes)

Coordinate terms

εβδομάδα f (evdomáda, “week”)
Κυριακή f (Kyriakí, “Sunday”)
Δευτέρα f (Deftéra, “Monday”)
Τρίτη f (Tríti, “Tuesday”)
Τετάρτη f (Tetárti, “Wednesday”)
Πέμπτη f (Pémpti, “Thursday”)
Παρασκευή f (Paraskeví, “Friday”)
Σάββατο n (Sávvato, “Saturday”)
σαββατοκύριακο n (savvatokýriako, “Weekend”)

Further reading

Τετάρτη on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
Τετάρτη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

References

^ Τετάρτη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language