αποτρέπω

See also: ἀποτρέπω

Greek

Etymology

Learned from Ancient Greek ἀποτρέπω (apotrépō). By surface analysis, απο- (“from”) +‎ τρέπω (“turn”).

Pronunciation

  • IPA(key): /a.poˈtɾe.po/
  • Hyphenation: α‧πο‧τρέ‧πω

Verb

αποτρέπω • (apotrépo) (past απέτρεψα/απότρεψα, passive αποτρέπομαι)

  1. to avert, ward off
  2. to dissuade, deter
  3. to stop, prevent

Conjugation

αποτρέπω   αποτρέπομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αποτρέψω αποτρέπομαι αποτραπώ
2 sg αποτρέπεις αποτρέψεις αποτρέπεσαι αποτραπείς
3 sg αποτρέπει αποτρέψει αποτρέπεται αποτραπεί
1 pl αποτρέπουμε, [‑ομε] αποτρέψουμε, [‑ομε] αποτρεπόμαστε αποτραπούμε
2 pl αποτρέπετε αποτρέψετε αποτρέπεστε, αποτρεπόσαστε αποτραπείτε
3 pl αποτρέπουν(ε) αποτρέψουν(ε) αποτρέπονται αποτραπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg απέτρεπα, (απότρεπα)1 απέτρεψα, (απότρεψα)1 αποτρεπόμουν(α) αποτράπηκα, [{απετράπην}]2
2 sg απέτρεπες, απότρεπες απέτρεψες, απότρεψες αποτρεπόσουν(α) αποτράπηκες, [{απετράπης}]
3 sg απέτρεπε, απότρεπε απέτρεψε, απότρεψε αποτρεπόταν(ε) αποτράπηκε, {απετράπη}
1 pl αποτρέπαμε αποτρέψαμε αποτρεπόμασταν, (‑όμαστε) αποτραπήκαμε, [{απετράπημεν}]
2 pl αποτρέπατε αποτρέψατε αποτρεπόσασταν, (‑όσαστε) αποτραπήκατε, [{απετράπητε}]
3 pl απέτρεπαν, αποτρέπαν(ε), απότρεπαν απέτρεψαν, αποτρέψαν(ε), απότρεψαν αποτρέπονταν, (αποτρεπόντουσαν) αποτράπηκαν, αποτραπήκαν(ε), {απετράπησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα αποτρέψω ➤ θα αποτρέπομαι ➤ θα αποτραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αποτρέπεις, … θα αποτρέψεις, … θα αποτρέπεσαι, … θα αποτραπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αποτρέψει   έχω, έχεις, … αποτραπεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αποτρέψει   είχα, είχες, … αποτραπεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αποτρέψει   θα έχω, θα έχεις, … αποτραπεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg απότρεπε απότρεψε — αποτρέψου
2 pl αποτρέπετε αποτρέψτε αποτρέπεστε αποτραπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αποτρέποντας ➤ αποτρεπόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας αποτρέψει ➤ —
Nonfinite form➤ αποτρέψει αποτραπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Forms with internal augment απ-έ-, and less common forms without the augment: από-
 2. Formal passive forms, as in the ancient aorist ἀπετράπην from the conjugation of ἀποτρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • Also, formal passive past participle αποτραπείς (apotrapeís), αποτραπείσα (apotrapeísa), αποτραπέν (apotrapén)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

Derived terms

  • αποτραπείς (apotrapeís, participle) (learned), αποτραπείσα (apotrapeísa), αποτραπέν (apotrapén)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.