αποτρόπαιος
Greek
Adjective
αποτρόπαιος • (apotrópaios) m (feminine αποτρόπαιη, neuter αποτρόπαιο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποτρόπαιος (apotrópaios) | αποτρόπαιη (apotrópaii) | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιοι (apotrópaioi) | αποτρόπαιες (apotrópaies) | αποτρόπαια (apotrópaia) | |
| genitive | αποτρόπαιου (apotrópaiou) | αποτρόπαιης (apotrópaiis) | αποτρόπαιου (apotrópaiou) | αποτρόπαιων (apotrópaion) | αποτρόπαιων (apotrópaion) | αποτρόπαιων (apotrópaion) | |
| accusative | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιη (apotrópaii) | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιους (apotrópaious) | αποτρόπαιες (apotrópaies) | αποτρόπαια (apotrópaia) | |
| vocative | αποτρόπαιε (apotrópaie) | αποτρόπαιη (apotrópaii) | αποτρόπαιο (apotrópaio) | αποτρόπαιοι (apotrópaioi) | αποτρόπαιες (apotrópaies) | αποτρόπαια (apotrópaia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποτρόπαιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποτρόπαιος, etc.)
Related terms
- see: αποτροπή f (apotropí, “deterrence, prevention”)
Further reading
- αποτρόπαιος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language