δίκαιο

Greek

Noun

δίκαιο • (díkaio) n (plural δίκαια)

  1. (law) law
    διεθνές δίκαιο ― diethnés díkaio ― international law
    φυσικό δίκαιο ― fysikó díkaio ― natural law
    αστικό δίκαιο ― astikó díkaio ― civil law

Declension

Declension of δίκαιο
singular plural
nominative δίκαιο (díkaio) δίκαια (díkaia)
genitive δικαίου (dikaíou)
δίκαιου (díkaiou) 		δικαίων (dikaíon)
accusative δίκαιο (díkaio) δίκαια (díkaia)
vocative δίκαιο (díkaio) δίκαια (díkaia)

Adjective

δίκαιο • (díkaio)

  1. genitive masculine singular of δίκαιος (díkaios)
  2. nominative/accusative/vocative neuter singular of δίκαιος (díkaios)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.