алабута
See also: алабұта
Bashkir
Etymology
From Proto-Common Turkic *alabuda or similar.
Pronunciation
- IPA(key): [ɑ.ɫɑ.buˈtɑ]
- Hyphenation: а‧ла‧бу‧та
Noun
алабута • (alabuta)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | алабута (alabuta) | алабуталар (alabutalar) |
| definite genitive | алабутаның (alabutanıñ) | алабуталарҙың (alabutalarźıñ) |
| dative | алабутаҡа (alabutaqa) | алабуталарға (alabutalarğa) |
| definite accusative | алабутаны (alabutanı) | алабуталарҙы (alabutalarźı) |
| locative | алабутала (alabutala) | алабуталарҙа (alabutalarźa) |
| ablative | алабутанан (alabutanan) | алабуталарҙан (alabutalarźan) |
Tatar
Alternative forms
- алабата (alabata), алабата (alabata), алабота (alabota), лабута (labuta), ләбәтә (läbätä), либәдә (libädä)
Etymology
From Proto-Common Turkic *alabuda or similar.
Noun
алабута • (alabuta) (Latin spelling alabuta)