астача

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Cognate with Ukrainian оста́ча (ostáča).

• IPA^(key): [aˈstat͡ʂa]

• Audio:

  (file)

аста́ча • (astáča) f inan (genitive аста́чы, uncountable)

1. remnant, remainder (the small portion remaining of a larger thing or group)

   Synonym: рэ́шта (réšta)

   • 1932 [1923], Jaroslav Hašek, Karel Vaněk, translated by Лукаш Калюга, Частка чацьвертая (Прыгоды ўдалага ваякі Швэйка; 4), Minsk: ДВБ, translation of Osudy dobrého vojáka Švejka za světové války (in Czech), page 31:

     Калі паны афіцэры наядуцца, дык нам астачу.

     Kali pany aficery najaducca, dyk nam astaču.

     After the officers have eaten their fill, the leftovers will be ours.

2. (arithmetic) residue, remainder (amount left after repeatedly subtracting divisor)
   • 1920, Цыгельман Наум Львович, translated by Jurka Listapad, Аснаўныя пачаткі арытмэтыкі, Minsk: Друкарня Я. А. Грынблята, page 16:

     Каб пераверыць дзяленьне, трэба дзельнік памножыць на дзель і да множыва дабавіць астачу, калі яна ёсьць; калі ўсе дзееньні зроблены праўдзіва, дык дастаецца абавязкова дзельны.

     Kab pjeravjerycʹ dzjaljenʹnje, treba dzjelʹnik pamnóžycʹ na dzjelʹ i da mnóžyva dabavicʹ astaču, kali jana josʹcʹ; kali ŭsje dzjejenʹni zróbljeny praŭdziva, dyk dastajecca abavjazkóva dzjelʹny.

     To verify division, the divisor must be multiplied by the quotient, and the remainder, if any, must be added to the product; if all operations are performed correctly, the result will be always the dividend.

• “астача”, in Skarnik's Belarusian dictionary (in Belarusian), based on Kandrat Krapiva's Explanatory Dictionary of the Belarusian Language (1977-1984)
• “астача” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org