бронебойный
Russian
Etymology
First attested in 1889 [see citations]. броня́ (bronjá) + -е- (-e-) + бой (boj) + -ный (-nyj), calque of German panzerbrechend [Arapova].
Pronunciation
- IPA(key): [brənʲɪˈbojnɨj]
Adjective
бронебо́йный • (bronebójnyj)
Declension
Declension of бронебо́йный (short class a*)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | бронебо́йный bronebójnyj |
бронебо́йное bronebójnoje |
бронебо́йная bronebójnaja |
бронебо́йные bronebójnyje | |
| genitive | бронебо́йного bronebójnovo |
бронебо́йной bronebójnoj |
бронебо́йных bronebójnyx | ||
| dative | бронебо́йному bronebójnomu |
бронебо́йной bronebójnoj |
бронебо́йным bronebójnym | ||
| accusative | animate | бронебо́йного bronebójnovo |
бронебо́йное bronebójnoje |
бронебо́йную bronebójnuju |
бронебо́йных bronebójnyx |
| inanimate | бронебо́йный bronebójnyj |
бронебо́йные bronebójnyje | |||
| instrumental | бронебо́йным bronebójnym |
бронебо́йной, бронебо́йною bronebójnoj, bronebójnoju |
бронебо́йными bronebójnymi | ||
| prepositional | бронебо́йном bronebójnom |
бронебо́йной bronebójnoj |
бронебо́йных bronebójnyx | ||
| short form | бронебо́ен bronebójen |
бронебо́йно bronebójno |
бронебо́йна bronebójna |
бронебо́йны bronebójny | |
Derived terms
- бронебо́йщик (bronebójščik)
References
- Arapova, N. S. (2000) “бронебойный”, in Kalʹki v russkom jazyke poslepetrovskovo perioda. Opyt slovarja [Calques in Post-Petrine Russian. An Essay of a Dictionary] (in Russian), Moscow: Moscow University Press, page 60