буын

Kazakh

Alternative scripts
Arabic بۋىن
Cyrillic буын
Latin buyn

Etymology

Derived from Proto-Turkic *bog- (to tie up, to strangle). Cognate with Karakhanid [script needed] (boɣun, knuckle), Old Anatolian Turkish [script needed] (boğun, joint, knot); Bashkir быуын (bıwın, joint; generation), Kyrgyz муун (muun, joint; generation), Uzbek boʻgʻin (joint; generation), etc.

Noun

буын • (buyn)

  1. (anatomy) joint, articulation
  2. (phonetics) syllable

Declension

Declension of буын
singular plural
nominative буын (buyn) буындар (buyndar)
genitive буынның (buynnyñ) буындардың (buyndardyñ)
dative буынға (buynğa) буындарға (buyndarğa)
accusative буынды (buyndy) буындарды (buyndardy)
locative буында (buynda) буындарда (buyndarda)
ablative буыннан (buynnan) буындардан (buyndardan)
instrumental буынмен (buynmen) буындармен (buyndarmen)