возбранить
Russian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic възбранити (vŭzbraniti). By surface analysis, воз- (voz-) + брани́ть (branítʹ).
Pronunciation
- IPA(key): [vəzbrɐˈnʲitʲ]
Verb
возбрани́ть • (vozbranítʹ) pf (imperfective возбраня́ть)
Conjugation
Conjugation of возбрани́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | возбрани́ть vozbranítʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | возбрани́вший vozbranívšij |
| passive | — | возбранённый vozbranjónnyj |
| adverbial | — | возбрани́в vozbranív, возбрани́вши vozbranívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | возбраню́ vozbranjú |
| 2nd singular (ты) | — | возбрани́шь vozbraníšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | возбрани́т vozbranít |
| 1st plural (мы) | — | возбрани́м vozbraním |
| 2nd plural (вы) | — | возбрани́те vozbraníte |
| 3rd plural (они́) | — | возбраня́т vozbranját |
| imperative | singular | plural |
| возбрани́ vozbraní |
возбрани́те vozbraníte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | возбрани́л vozbraníl |
возбрани́ли vozbraníli |
| feminine (я/ты/она́) | возбрани́ла vozbraníla | |
| neuter (оно́) | возбрани́ло vozbranílo | |