врубиться
Russian
Etymology
вруби́ть (vrubítʹ) + -ся (-sja)
Pronunciation
- IPA(key): [vrʊˈbʲit͡sːə]
Verb
вруби́ться • (vrubítʹsja) pf (imperfective вруба́ться)
- to get the hang of something
Conjugation
Conjugation of вруби́ться (class 4c perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | вруби́ться vrubítʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | вруби́вшийся vrubívšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | вруби́вшись vrubívšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | врублю́сь vrubljúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | вру́бишься vrúbišʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | вру́бится vrúbitsja |
| 1st plural (мы) | — | вру́бимся vrúbimsja |
| 2nd plural (вы) | — | вру́битесь vrúbitesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | вру́бятся vrúbjatsja |
| imperative | singular | plural |
| вруби́сь vrubísʹ |
вруби́тесь vrubítesʹ | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | вруби́лся vrubílsja |
вруби́лись vrubílisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | вруби́лась vrubílasʹ | |
| neuter (оно́) | вруби́лось vrubílosʹ | |