възлюбити

Old Church Slavonic

Etymology

въз- (vŭz-) +‎ любити (ljubiti) from Proto-Slavic *ľubiti.

Verb

възлюбити • (vŭzljubiti) pf

to come to love
- 11th century, Codex Marianus (in Glagolitic), Gospel of Luke 10:27:
  ⰲⱏⰸⰾⱓⰱⰻⱎⰻ ⰳ҃ⰰ ⰱ҃ⰰ ⱅⰲⱁⰵⰳⱁ · ⱁⱅⱏ ⰲⱐⱄⰵⰳⱁ ⱄⱃ҃ⰴⱌⰰⱅⰲⱁⰵⰳⱁ ·
  [възлюбиши г҃а б҃а твоего · отъ вьсего ср҃дцатвоего ·]
  vŭzljubiši g:a b:a tvojego · otŭ vĭsego sr:dcatvojego ·
  (please add an English translation of this quotation)
- 11th century, Codex Marianus (in Glagolitic), Gospel of Matthew 12:18:
  ⱄⰵ ⱁⱅⱃⱁⰽⱏ ⰿⱁⰻ ⰵⰳⱁⰶⰵ ⰻⰸⰲⱁⰾⰻⱈⱏ · ⰲⱐⰸⰾⱓⰱⰾⰵⱀⱏⰹ ⰿⱁⰻ · ⱀⰰ ⱀⱐⰶⰵ ⰱⰾⰰⰳⱁⰻⰸⰲⱁⰾⰻ ⰴⱎ҃ⰰ ⰿⱁⱑ ·
  [се отрокъ мои егоже изволихъ · вьзлюблены мои ·на ньже благоизволи дш҃а моѣ ·]
  se otrokŭ moi egože izvolixŭ · vĭzljubleny moi ·na nĭže blagoizvoli dš:a mojě ·
  (please add an English translation of this quotation)
- 11th century, Psalterium Sinaiticum (in Glagolitic), Book of Psalms 118:113:
  ⰸⰰⰽⱁⱀⱏ ⰶⰵ ⱅⰲⱁⰹ ⰲⱐⰸⰾⱓⰱⰻⱈⱏ
  [законъ же твоі вьзлюбихъ]
  zakonŭ že tvoi vĭzljubixŭ
  (please add an English translation of this quotation)
to long for
- 11th century, Retko, Codex Suprasliensis (in Old Cyrillic), page 55, line 5:
  ѥ҅же вь҆ꙁлюбишꙙ въхотѣсприѧшꙙ·
  jheže vĭzljubišę vŭxotěsprijęšę·
  (please add an English translation of this quotation)
- 11th century, Retko, Codex Suprasliensis (in Old Cyrillic), page 486, line 25:
  е҅се намъ приде вь҆ꙁлюбь҆ѥноѥ и҅ сь҆пасноѥ҆ праꙁдень҆ство·
  hese namŭ pride vĭzljubĭjenoje hi sĭpasnoje prazdenĭstvo·
  (please add an English translation of this quotation)
- 11th century, Retko, Codex Suprasliensis (in Old Cyrillic), page 507, line 6:
  то и҅ до коньца ꙗ҅ко чловѣколюбь҆ць҆ вьселити сꙙ вь҆ нꙑ вь҆ꙁлюби·
  tho i do konĭca jhako člověkoljubĭcĭ vĭseliti sę vĭ ny vĭzljubi·
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Conjugation of *възлюбити*
	singular			dual			plural
infinitive	възлюбити (vŭzljubiti)
supine	възлюбитъ (vŭzljubitŭ)

	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
l-participle	възлюбилъ (vŭzljubilŭ)	възлюбило (vŭzljubilo)	възлюбила (vŭzljubila)	възлюбила (vŭzljubila)	възлюбилѣ (vŭzljubilě)	възлюбилѣ (vŭzljubilě)	възлюбили (vŭzljubili)	възлюбила (vŭzljubila)	възлюбилꙑ (vŭzljubily)

	singular			dual			plural
	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
	азъ	тꙑ	тъ	вѣ	ва	та	мꙑ	вꙑ	ти
present	възлюблѭ (vŭzljubljǫ)	възлюбиши (vŭzljubiši)	възлюбитъ (vŭzljubitŭ)	възлюбивѣ (vŭzljubivě)	възлюбита (vŭzljubita)	възлюбите, възлюбита (vŭzljubite, vŭzljubita)	възлюбимъ (vŭzljubimŭ)	възлюбите (vŭzljubite)	възлюбѧтъ (vŭzljubętŭ)
imperfect	възлюблꙗахъ (vŭzljubljaaxŭ)	възлюблꙗаше (vŭzljubljaaše)	възлюблꙗаше (vŭzljubljaaše)	възлюблꙗаховѣ (vŭzljubljaaxově)	възлюблꙗашета (vŭzljubljaašeta)	възлюблꙗашете, възлюблꙗашета (vŭzljubljaašete, vŭzljubljaašeta)	възлюблꙗахомъ (vŭzljubljaaxomŭ)	възлюблꙗашете (vŭzljubljaašete)	възлюблꙗахѫ (vŭzljubljaaxǫ)
aorist	възлюбихъ (vŭzljubixŭ)	възлюби (vŭzljubi)	възлюби (vŭzljubi)	възлюбиховѣ (vŭzljubixově)	възлюбиста (vŭzljubista)	възлюбисте, възлюбиста (vŭzljubiste, vŭzljubista)	възлюбихомъ (vŭzljubixomŭ)	възлюбисте (vŭzljubiste)	възлюбишѧ (vŭzljubišę)
perfect¹	Use the l-participle of възлюбити and the present tense of the auxiliary verb бꙑти e.g. first-person masculine singular → възлюбилъ ѥсмь
pluperfect¹	Use the l-participle of възлюбити and the imperfective aorist or imperfect tense of the auxiliary verb бꙑти e.g. first-person masculine singular → възлюбилъ бѣхъ or възлюбилъ бѣахъ
future perfect¹	Use the l-participle of възлюбити and the future tense of the auxiliary verb бꙑти e.g. first-person masculine singular → възлюбилъ бѫдѫ
conditional¹	Use the l-participle of възлюбити and the conditional mood² or perfective aorist tense of the auxiliary verb бꙑти e.g. first-person masculine singular → възлюбилъ бимь or възлюбилъ бꙑхъ
imperative	—	възлюби (vŭzljubi)	възлюби (vŭzljubi)	възлюбивѣ (vŭzljubivě)	възлюбита (vŭzljubita)	—	възлюбимъ (vŭzljubimŭ)	възлюбите (vŭzljubite)	—

¹ Except first/second-person neuter singular/dual/plural.
² The dual forms are unattested.
See also Old Church Slavonic grammar § Verbs on WikipediaWikipedia .

Present active participle of *възлюбити*
short forms
	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	възлюбѧ (vŭzljubę)		възлюбѧщи (vŭzljubęšti)	възлюбѧща (vŭzljubęšta)	възлюбѧщи (vŭzljubęšti)		възлюбѧще (vŭzljubęšte)	възлюбѧща (vŭzljubęšta)	възлюбѧщѧ (vŭzljubęštę)
genitive	възлюбѧща (vŭzljubęšta)		възлюбѧщѧ (vŭzljubęštę)	възлюбѧщоу (vŭzljubęštu)			възлюбѧщь (vŭzljubęštĭ)
dative	възлюбѧщоу (vŭzljubęštu)		възлюбѧщи (vŭzljubęšti)	възлюбѧщема (vŭzljubęštema)		възлюбѧщама (vŭzljubęštama)	възлюбѧщемъ (vŭzljubęštemŭ)		възлюбѧщамъ (vŭzljubęštamŭ)
accusative	възлюбѧщь (vŭzljubęštĭ)	възлюбѧще (vŭzljubęšte)	възлюбѧщѫ (vŭzljubęštǫ)	възлюбѧща (vŭzljubęšta)	възлюбѧщи (vŭzljubęšti)		възлюбѧщѧ (vŭzljubęštę)	възлюбѧща (vŭzljubęšta)	възлюбѧщѧ (vŭzljubęštę)
instrumental	възлюбѧщемь (vŭzljubęštemĭ)		възлюбѧщеѭ (vŭzljubęštejǫ)	възлюбѧщема (vŭzljubęštema)		възлюбѧщама (vŭzljubęštama)	възлюбѧщи (vŭzljubęšti)		възлюбѧщами (vŭzljubęštami)
locative	възлюбѧщи (vŭzljubęšti)			възлюбѧщоу (vŭzljubęštu)			възлюбѧщихъ (vŭzljubęštixŭ)		възлюбѧщахъ (vŭzljubęštaxŭ)
long forms
nominative	възлюбѧи (vŭzljubęi)	възлюбѧщеѥ (vŭzljubęšteje)	възлюбѧщиꙗ (vŭzljubęštija)	възлюбѧщаꙗ (vŭzljubęštaja)	възлюбѧщии (vŭzljubęštii)		възлюбѧщеи, възлюбѧщии (vŭzljubęštei, vŭzljubęštii)	възлюбѧщаꙗ (vŭzljubęštaja)	възлюбѧщѧѩ (vŭzljubęštęję)
genitive	възлюбѧщаѥго (vŭzljubęštajego)		възлюбѧщѧѩ (vŭzljubęštęję)	възлюбѧщоую (vŭzljubęštuju)			възлюбѧщиихъ (vŭzljubęštiixŭ)
dative	възлюбѧщоуѥмоу (vŭzljubęštujemu)		възлюбѧщии (vŭzljubęštii)	възлюбѧщиима (vŭzljubęštiima)			възлюбѧщиимъ (vŭzljubęštiimŭ)
accusative	възлюбѧщии (vŭzljubęštii)	възлюбѧщеѥ (vŭzljubęšteje)	възлюбѧщѫѭ (vŭzljubęštǫjǫ)	възлюбѧщаꙗ (vŭzljubęštaja)	възлюбѧщии (vŭzljubęštii)		възлюбѧщѧѩ (vŭzljubęštęję)	възлюбѧщаꙗ (vŭzljubęštaja)	възлюбѧщѧѩ (vŭzljubęštęję)
instrumental	възлюбѧщиимь (vŭzljubęštiimĭ)		възлюбѧщѫѭ (vŭzljubęštǫjǫ)	възлюбѧщиима (vŭzljubęštiima)			възлюбѧщиими (vŭzljubęštiimi)
locative	възлюбѧщиимь (vŭzljubęštiimĭ)		възлюбѧщии (vŭzljubęštii)	възлюбѧщоую (vŭzljubęštuju)			възлюбѧщиихъ (vŭzljubęštiixŭ)

Present passive participle of *възлюбити*
short forms
	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	възлюбимъ (vŭzljubimŭ)	възлюбимо (vŭzljubimo)	възлюбима (vŭzljubima)	възлюбима (vŭzljubima)	възлюбимѣ (vŭzljubimě)		възлюбими (vŭzljubimi)	възлюбима (vŭzljubima)	възлюбимꙑ (vŭzljubimy)
genitive	възлюбима (vŭzljubima)		възлюбимꙑ (vŭzljubimy)	възлюбимоу (vŭzljubimu)			възлюбимъ (vŭzljubimŭ)
dative	възлюбимоу (vŭzljubimu)		възлюбимѣ (vŭzljubimě)	възлюбимома (vŭzljubimoma)		възлюбимама (vŭzljubimama)	възлюбимомъ (vŭzljubimomŭ)		възлюбимамъ (vŭzljubimamŭ)
accusative	възлюбимъ (vŭzljubimŭ)	възлюбимо (vŭzljubimo)	възлюбимѫ (vŭzljubimǫ)	възлюбима (vŭzljubima)	възлюбимѣ (vŭzljubimě)		възлюбимꙑ (vŭzljubimy)	възлюбима (vŭzljubima)	възлюбимꙑ (vŭzljubimy)
instrumental	възлюбимомь (vŭzljubimomĭ)		възлюбимоѭ (vŭzljubimojǫ)	възлюбимома (vŭzljubimoma)		възлюбимама (vŭzljubimama)	възлюбимꙑ (vŭzljubimy)		възлюбимами (vŭzljubimami)
locative	възлюбимѣ (vŭzljubimě)			възлюбимоу (vŭzljubimu)			възлюбимѣхъ (vŭzljubiměxŭ)		възлюбимахъ (vŭzljubimaxŭ)
long forms
nominative	възлюбимꙑи (vŭzljubimyi)	възлюбимоѥ (vŭzljubimoje)	възлюбимаꙗ (vŭzljubimaja)	възлюбимаꙗ (vŭzljubimaja)	възлюбимѣи (vŭzljubiměi)		възлюбимии (vŭzljubimii)	възлюбимаꙗ (vŭzljubimaja)	възлюбимꙑѩ (vŭzljubimyję)
genitive	възлюбимaѥго (vŭzljubimajego)		възлюбимꙑѩ (vŭzljubimyję)	възлюбимоую (vŭzljubimuju)			възлюбимꙑихъ (vŭzljubimyixŭ)
dative	възлюбимоуѥмоу (vŭzljubimujemu)		възлюбимѣи (vŭzljubiměi)	възлюбимꙑима (vŭzljubimyima)			възлюбимꙑимъ (vŭzljubimyimŭ)
accusative	възлюбимꙑи (vŭzljubimyi)	възлюбимоѥ (vŭzljubimoje)	възлюбимѫѭ (vŭzljubimǫjǫ)	възлюбимаꙗ (vŭzljubimaja)	възлюбимѣи (vŭzljubiměi)		възлюбимꙑѩ (vŭzljubimyję)	възлюбимаꙗ (vŭzljubimaja)	възлюбимꙑѩ (vŭzljubimyję)
instrumental	възлюбимꙑимь (vŭzljubimyimĭ)		възлюбимѫѭ (vŭzljubimǫjǫ)	възлюбимꙑима (vŭzljubimyima)			възлюбимꙑими (vŭzljubimyimi)
locative	възлюбимѣѥмь (vŭzljubimějemĭ)		възлюбимѣи (vŭzljubiměi)	възлюбимоую (vŭzljubimuju)			възлюбимꙑихъ (vŭzljubimyixŭ)

Past active participle of *възлюбити*
short forms
	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	възлюбль, възлюбивъ (vŭzljublĭ, vŭzljubivŭ)		възлюбльши, възлюбивъши (vŭzljublĭši, vŭzljubivŭši)	възлюбльша, възлюбивъша (vŭzljublĭša, vŭzljubivŭša)	възлюбльши, възлюбивъши (vŭzljublĭši, vŭzljubivŭši)		възлюбльше, възлюбивъше (vŭzljublĭše, vŭzljubivŭše)	възлюбльша, възлюбивъша (vŭzljublĭša, vŭzljubivŭša)	възлюбльшѧ, възлюбивъшѧ (vŭzljublĭšę, vŭzljubivŭšę)
genitive	възлюбльша, възлюбивъша (vŭzljublĭša, vŭzljubivŭša)		възлюбльшѧ, възлюбивъшѧ (vŭzljublĭšę, vŭzljubivŭšę)	възлюбльшоу, възлюбивъшоу (vŭzljublĭšu, vŭzljubivŭšu)			възлюбльшь, възлюбивъшь (vŭzljublĭšĭ, vŭzljubivŭšĭ)
dative	възлюбльшоу, възлюбивъшоу (vŭzljublĭšu, vŭzljubivŭšu)		възлюбльши, възлюбивъши (vŭzljublĭši, vŭzljubivŭši)	възлюбльшема, възлюбивъшема (vŭzljublĭšema, vŭzljubivŭšema)		възлюбльшама, възлюбивъшама (vŭzljublĭšama, vŭzljubivŭšama)	възлюбльшемъ, възлюбивъшемъ (vŭzljublĭšemŭ, vŭzljubivŭšemŭ)		възлюбльшамъ, възлюбивъшамъ (vŭzljublĭšamŭ, vŭzljubivŭšamŭ)
accusative	възлюбльшь, възлюбивъшь (vŭzljublĭšĭ, vŭzljubivŭšĭ)	възлюбльше, възлюбивъше (vŭzljublĭše, vŭzljubivŭše)	възлюбльшѫ, възлюбивъшѫ (vŭzljublĭšǫ, vŭzljubivŭšǫ)	възлюбльша, възлюбивъша (vŭzljublĭša, vŭzljubivŭša)	възлюбльши, възлюбивъши (vŭzljublĭši, vŭzljubivŭši)		възлюбльшѧ, възлюбивъшѧ (vŭzljublĭšę, vŭzljubivŭšę)	възлюбльша, възлюбивъша (vŭzljublĭša, vŭzljubivŭša)	възлюбльшѧ, възлюбивъшѧ (vŭzljublĭšę, vŭzljubivŭšę)
instrumental	възлюбльшемь, възлюбивъшемь (vŭzljublĭšemĭ, vŭzljubivŭšemĭ)		възлюбльшеѭ, възлюбивъшеѭ (vŭzljublĭšejǫ, vŭzljubivŭšejǫ)	възлюбльшема, възлюбивъшема (vŭzljublĭšema, vŭzljubivŭšema)		възлюбльшама, възлюбивъшама (vŭzljublĭšama, vŭzljubivŭšama)	възлюбльши, възлюбивъши (vŭzljublĭši, vŭzljubivŭši)		възлюбльшами, възлюбивъшами (vŭzljublĭšami, vŭzljubivŭšami)
locative	възлюбльши, възлюбивъши (vŭzljublĭši, vŭzljubivŭši)			възлюбльшоу, възлюбивъшоу (vŭzljublĭšu, vŭzljubivŭšu)			възлюбльшихъ, възлюбивъшихъ (vŭzljublĭšixŭ, vŭzljubivŭšixŭ)		възлюбльшахъ, възлюбивъшахъ (vŭzljublĭšaxŭ, vŭzljubivŭšaxŭ)
long forms
nominative	възлюбльи, възлюблии, възлюбивъи, възлюбивꙑи (vŭzljublĭi, vŭzljublii, vŭzljubivŷi, vŭzljubivyi)	възлюбльшеѥ, възлюбивъшеѥ (vŭzljublĭšeje, vŭzljubivŭšeje)	възлюбльшиꙗ, възлюбивъшиꙗ (vŭzljublĭšija, vŭzljubivŭšija)	възлюбльшаꙗ, възлюбивъшаꙗ (vŭzljublĭšaja, vŭzljubivŭšaja)	възлюбльшии, възлюбивъшии (vŭzljublĭšii, vŭzljubivŭšii)		възлюбльшеи, възлюбльшии, възлюбивъшеи, възлюбивъшии (vŭzljublĭšei, vŭzljublĭšii, vŭzljubivŭšei, vŭzljubivŭšii)	възлюбльшаꙗ, възлюбивъшаꙗ (vŭzljublĭšaja, vŭzljubivŭšaja)	възлюбльшѧѩ, възлюбивъшѧѩ (vŭzljublĭšęję, vŭzljubivŭšęję)
genitive	възлюбльшаѥго, възлюбивъшаѥго (vŭzljublĭšajego, vŭzljubivŭšajego)		възлюбльшѧѩ, възлюбивъшѧѩ (vŭzljublĭšęję, vŭzljubivŭšęję)	възлюбльшоую, възлюбивъшоую (vŭzljublĭšuju, vŭzljubivŭšuju)			възлюбльшиихъ, възлюбивъшиихъ (vŭzljublĭšiixŭ, vŭzljubivŭšiixŭ)
dative	възлюбльшоуѥмоу, възлюбивъшоуѥмоу (vŭzljublĭšujemu, vŭzljubivŭšujemu)		възлюбльшии, възлюбивъшии (vŭzljublĭšii, vŭzljubivŭšii)	възлюбльшиима, възлюбивъшиима (vŭzljublĭšiima, vŭzljubivŭšiima)			възлюбльшиимъ, възлюбивъшиимъ (vŭzljublĭšiimŭ, vŭzljubivŭšiimŭ)
accusative	възлюбльшии, възлюбивъшии (vŭzljublĭšii, vŭzljubivŭšii)	възлюбльшеѥ, възлюбивъшеѥ (vŭzljublĭšeje, vŭzljubivŭšeje)	възлюбльшѫѭ, възлюбивъшѫѭ (vŭzljublĭšǫjǫ, vŭzljubivŭšǫjǫ)	възлюбльшаꙗ, възлюбивъшаꙗ (vŭzljublĭšaja, vŭzljubivŭšaja)	възлюбльшии, възлюбивъшии (vŭzljublĭšii, vŭzljubivŭšii)		възлюбльшѧѩ, възлюбивъшѧѩ (vŭzljublĭšęję, vŭzljubivŭšęję)	възлюбльшаꙗ, възлюбивъшаꙗ (vŭzljublĭšaja, vŭzljubivŭšaja)	възлюбльшѧѩ, възлюбивъшѧѩ (vŭzljublĭšęję, vŭzljubivŭšęję)
instrumental	възлюбльшиимь, възлюбивъшиимь (vŭzljublĭšiimĭ, vŭzljubivŭšiimĭ)		възлюбльшѫѭ, възлюбивъшѫѭ (vŭzljublĭšǫjǫ, vŭzljubivŭšǫjǫ)	възлюбльшиима, възлюбивъшиима (vŭzljublĭšiima, vŭzljubivŭšiima)			възлюбльшиими, възлюбивъшиими (vŭzljublĭšiimi, vŭzljubivŭšiimi)
locative	възлюбльшиимь, възлюбивъшиимь (vŭzljublĭšiimĭ, vŭzljubivŭšiimĭ)		възлюбльшии, възлюбивъшии (vŭzljublĭšii, vŭzljubivŭšii)	възлюбльшоую, възлюбивъшоую (vŭzljublĭšuju, vŭzljubivŭšuju)			възлюбльшиихъ, възлюбивъшиихъ (vŭzljublĭšiixŭ, vŭzljubivŭšiixŭ)

Past passive participle of *възлюбити*
short forms
	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	възлюблѥнъ (vŭzljubljenŭ)	възлюблѥно (vŭzljubljeno)	възлюблѥна (vŭzljubljena)	възлюблѥна (vŭzljubljena)	възлюблѥнѣ (vŭzljubljeně)		възлюблѥни (vŭzljubljeni)	възлюблѥна (vŭzljubljena)	възлюблѥнꙑ (vŭzljubljeny)
genitive	възлюблѥна (vŭzljubljena)		възлюблѥнꙑ (vŭzljubljeny)	възлюблѥноу (vŭzljubljenu)			възлюблѥнъ (vŭzljubljenŭ)
dative	възлюблѥноу (vŭzljubljenu)		възлюблѥнѣ (vŭzljubljeně)	възлюблѥнома (vŭzljubljenoma)		възлюблѥнама (vŭzljubljenama)	възлюблѥномъ (vŭzljubljenomŭ)		възлюблѥнамъ (vŭzljubljenamŭ)
accusative	възлюблѥнъ (vŭzljubljenŭ)	възлюблѥно (vŭzljubljeno)	възлюблѥнѫ (vŭzljubljenǫ)	възлюблѥна (vŭzljubljena)	възлюблѥнѣ (vŭzljubljeně)		възлюблѥнꙑ (vŭzljubljeny)	възлюблѥна (vŭzljubljena)	възлюблѥнꙑ (vŭzljubljeny)
instrumental	възлюблѥномь (vŭzljubljenomĭ)		възлюблѥноѭ (vŭzljubljenojǫ)	възлюблѥнома (vŭzljubljenoma)		възлюблѥнама (vŭzljubljenama)	възлюблѥнꙑ (vŭzljubljeny)		възлюблѥнами (vŭzljubljenami)
locative	възлюблѥнѣ (vŭzljubljeně)			възлюблѥноу (vŭzljubljenu)			възлюблѥнѣхъ (vŭzljubljeněxŭ)		възлюблѥнахъ (vŭzljubljenaxŭ)
long forms
nominative	възлюблѥнꙑи (vŭzljubljenyi)	възлюблѥноѥ (vŭzljubljenoje)	възлюблѥнаꙗ (vŭzljubljenaja)	възлюблѥнаꙗ (vŭzljubljenaja)	възлюблѥнѣи (vŭzljubljeněi)		възлюблѥнии (vŭzljubljenii)	възлюблѥнаꙗ (vŭzljubljenaja)	възлюблѥнꙑѩ (vŭzljubljenyję)
genitive	възлюблѥнaѥго (vŭzljubljenajego)		възлюблѥнꙑѩ (vŭzljubljenyję)	възлюблѥноую (vŭzljubljenuju)			възлюблѥнꙑихъ (vŭzljubljenyixŭ)
dative	възлюблѥноуѥмоу (vŭzljubljenujemu)		възлюблѥнѣи (vŭzljubljeněi)	възлюблѥнꙑима (vŭzljubljenyima)			възлюблѥнꙑимъ (vŭzljubljenyimŭ)
accusative	възлюблѥнꙑи (vŭzljubljenyi)	възлюблѥноѥ (vŭzljubljenoje)	възлюблѥнѫѭ (vŭzljubljenǫjǫ)	възлюблѥнаꙗ (vŭzljubljenaja)	възлюблѥнѣи (vŭzljubljeněi)		възлюблѥнꙑѩ (vŭzljubljenyję)	възлюблѥнаꙗ (vŭzljubljenaja)	възлюблѥнꙑѩ (vŭzljubljenyję)
instrumental	възлюблѥнꙑимь (vŭzljubljenyimĭ)		възлюблѥнѫѭ (vŭzljubljenǫjǫ)	възлюблѥнꙑима (vŭzljubljenyima)			възлюблѥнꙑими (vŭzljubljenyimi)
locative	възлюблѥнѣѥмь (vŭzljubljenějemĭ)		възлюблѥнѣи (vŭzljubljeněi)	възлюблѥноую (vŭzljubljenuju)			възлюблѥнꙑихъ (vŭzljubljenyixŭ)

References

Cejtlin, R.M.; Večerka, R.; Blagova, E., editors (1994), “възлюбити”, in Старославянский словарь (по рукописям X—XI веков) [Old Church Slavonic Dictionary (Based on 10–11th Century Manuscripts)] (overall work in Russian), Moscow: Russkij jazyk, page 139
“възлюбити”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2025