гнети

Macedonian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɡnɛti]

Verb

гнети • (gneti) third-singular presentimpf (perfective угнети)

  1. (transitive) to oppress
  2. (transitive, colloquial, derogatory) to eat, munch

Conjugation

Conjugation of гнети (imperfective, present in )
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine гнетел (gnetel) adjectival participle гнетен (gneten)
feminine гнетела (gnetela) adverbial participle гнетејќи (gnetejḱi)
neuter гнетело (gnetelo) verbal noun гнетење (gnetenje)
plural гнетеле (gnetele) perfect participle гнетено (gneteno)
finite forms present imperfect aorist imperative
1st singular гнетам (gnetam) гнетев (gnetev)
2nd singular гнетиш (gnetiš) гнетеше (gneteše) гнети (gneti)
3rd singular гнети (gneti) гнетеше (gneteše)
1st plural гнетиме (gnetime) гнетевме (gnetevme)
2nd plural гнетите (gnetite) гнетевте (gnetevte) гнетете (gnetete)
3rd plural гнетат (gnetat) гнетеа (gnetea)
compound tenses
perfect сум гнетел (sum gnetel) present of сум (except in the 3rd person) +
imperfect l-participle
има-perfect имам гнетено (imam gneteno) present of има + perfect participle
pluperfect бев гнетел (bev gnetel) imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect имав гнетено (imav gneteno) imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал гнетено (sum imal gneteno) perfect of има + perfect participle
future ќе гнетам (ḱe gnetam) ќе + present
има-future ќе имам гнетено (ḱe imam gneteno) future of има + perfect participle
future in the past ќе гнетев (ḱe gnetev) ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав гнетено (ḱe imav gneteno) future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум гнетел (ḱe sum gnetel) ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал гнетено (ḱe sum imal gneteno) future reported of има + perfect participle
conditional би гнетел (bi gnetel) би + imperfect l-participle
има-conditional би имал гнетено (bi imal gneteno) conditional of има + perfect participle

Russian

Pronunciation

  • IPA(key): [ɡnʲɪˈtʲi]

Verb

гнети́ • (gnetí)

  1. second-person singular imperative imperfective of гнести́ (gnestí)