гонити

Old Church Slavonic

Etymology

From Proto-Slavic *goniti, from Proto-Balto-Slavic *gánīˀtei, from Proto-Indo-European *gʷʰon-éye-ti, from *gʷʰen-.

Verb

гонити • (gonitiimpf

  1. to persecute
  2. to chase

Conjugation

Conjugation of гонити
infinitive гонити (goniti)
supine гонитъ (gonitŭ)
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
l-participle гонилъ (gonilŭ) гонило (gonilo) гонила (gonila) гонила (gonila) гонилѣ (gonilě) гонилѣ (gonilě) гонили (gonili) гонила (gonila) гонилꙑ (gonily)
singular dual plural
1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
азъ тꙑ тъ вѣ ва та мꙑ вꙑ ти
present гонѭ (gonjǫ) гониши (goniši) гонитъ (gonitŭ) гонивѣ (gonivě) гонита (gonita) гоните, гонита (gonite, gonita) гонимъ (gonimŭ) гоните (gonite) гонѧтъ (gonętŭ)
imperfect гонꙗахъ (gonjaaxŭ) гонꙗаше (gonjaaše) гонꙗаше (gonjaaše) гонꙗаховѣ (gonjaaxově) гонꙗашета (gonjaašeta) гонꙗашете, гонꙗашета (gonjaašete, gonjaašeta) гонꙗахомъ (gonjaaxomŭ) гонꙗашете (gonjaašete) гонꙗахѫ (gonjaaxǫ)
aorist гонихъ (gonixŭ) гони (goni) гони (goni) гониховѣ (gonixově) гониста (gonista) гонисте, гониста (goniste, gonista) гонихомъ (gonixomŭ) гонисте (goniste) гонишѧ (gonišę)
perfect1 Use the l-participle of гонити and the present tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → гонилъ ѥсмь
pluperfect1 Use the l-participle of гонити and the imperfective aorist or imperfect tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → гонилъ бѣхъ or гонилъ бѣахъ
future perfect1 Use the l-participle of гонити and the future tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → гонилъ бѫдѫ
conditional1 Use the l-participle of гонити and the conditional mood2 or perfective aorist tense of the auxiliary verb бꙑти
e.g. first-person masculine singular → гонилъ бимь or гонилъ бꙑхъ
imperative гони (goni) гони (goni) гонивѣ (gonivě) гонита (gonita) гонимъ (gonimŭ) гоните (gonite)

1 Except first/second-person neuter singular/dual/plural.
2 The dual forms are unattested.
See also Old Church Slavonic grammar § Verbs on WikipediaWikipedia .

Present active participle of гонити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative гонѧ (gonę) гонѧщи (gonęšti) гонѧща (gonęšta) гонѧщи (gonęšti) гонѧще (gonęšte) гонѧща (gonęšta) гонѧщѧ (gonęštę)
genitive гонѧща (gonęšta) гонѧщѧ (gonęštę) гонѧщоу (gonęštu) гонѧщь (gonęštĭ)
dative гонѧщоу (gonęštu) гонѧщи (gonęšti) гонѧщема (gonęštema) гонѧщама (gonęštama) гонѧщемъ (gonęštemŭ) гонѧщамъ (gonęštamŭ)
accusative гонѧщь (gonęštĭ) гонѧще (gonęšte) гонѧщѫ (gonęštǫ) гонѧща (gonęšta) гонѧщи (gonęšti) гонѧщѧ (gonęštę) гонѧща (gonęšta) гонѧщѧ (gonęštę)
instrumental гонѧщемь (gonęštemĭ) гонѧщеѭ (gonęštejǫ) гонѧщема (gonęštema) гонѧщама (gonęštama) гонѧщи (gonęšti) гонѧщами (gonęštami)
locative гонѧщи (gonęšti) гонѧщоу (gonęštu) гонѧщихъ (gonęštixŭ) гонѧщахъ (gonęštaxŭ)
long forms
nominative гонѧи (gonęi) гонѧщеѥ (gonęšteje) гонѧщиꙗ (gonęštija) гонѧщаꙗ (gonęštaja) гонѧщии (gonęštii) гонѧщеи, гонѧщии (gonęštei, gonęštii) гонѧщаꙗ (gonęštaja) гонѧщѧѩ (gonęštęję)
genitive гонѧщаѥго (gonęštajego) гонѧщѧѩ (gonęštęję) гонѧщоую (gonęštuju) гонѧщиихъ (gonęštiixŭ)
dative гонѧщоуѥмоу (gonęštujemu) гонѧщии (gonęštii) гонѧщиима (gonęštiima) гонѧщиимъ (gonęštiimŭ)
accusative гонѧщии (gonęštii) гонѧщеѥ (gonęšteje) гонѧщѫѭ (gonęštǫjǫ) гонѧщаꙗ (gonęštaja) гонѧщии (gonęštii) гонѧщѧѩ (gonęštęję) гонѧщаꙗ (gonęštaja) гонѧщѧѩ (gonęštęję)
instrumental гонѧщиимь (gonęštiimĭ) гонѧщѫѭ (gonęštǫjǫ) гонѧщиима (gonęštiima) гонѧщиими (gonęštiimi)
locative гонѧщиимь (gonęštiimĭ) гонѧщии (gonęštii) гонѧщоую (gonęštuju) гонѧщиихъ (gonęštiixŭ)
Present passive participle of гонити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative гонимъ (gonimŭ) гонимо (gonimo) гонима (gonima) гонима (gonima) гонимѣ (gonimě) гоними (gonimi) гонима (gonima) гонимꙑ (gonimy)
genitive гонима (gonima) гонимꙑ (gonimy) гонимоу (gonimu) гонимъ (gonimŭ)
dative гонимоу (gonimu) гонимѣ (gonimě) гонимома (gonimoma) гонимама (gonimama) гонимомъ (gonimomŭ) гонимамъ (gonimamŭ)
accusative гонимъ (gonimŭ) гонимо (gonimo) гонимѫ (gonimǫ) гонима (gonima) гонимѣ (gonimě) гонимꙑ (gonimy) гонима (gonima) гонимꙑ (gonimy)
instrumental гонимомь (gonimomĭ) гонимоѭ (gonimojǫ) гонимома (gonimoma) гонимама (gonimama) гонимꙑ (gonimy) гонимами (gonimami)
locative гонимѣ (gonimě) гонимоу (gonimu) гонимѣхъ (goniměxŭ) гонимахъ (gonimaxŭ)
long forms
nominative гонимꙑи (gonimyi) гонимоѥ (gonimoje) гонимаꙗ (gonimaja) гонимаꙗ (gonimaja) гонимѣи (goniměi) гонимии (gonimii) гонимаꙗ (gonimaja) гонимꙑѩ (gonimyję)
genitive гонимaѥго (gonimajego) гонимꙑѩ (gonimyję) гонимоую (gonimuju) гонимꙑихъ (gonimyixŭ)
dative гонимоуѥмоу (gonimujemu) гонимѣи (goniměi) гонимꙑима (gonimyima) гонимꙑимъ (gonimyimŭ)
accusative гонимꙑи (gonimyi) гонимоѥ (gonimoje) гонимѫѭ (gonimǫjǫ) гонимаꙗ (gonimaja) гонимѣи (goniměi) гонимꙑѩ (gonimyję) гонимаꙗ (gonimaja) гонимꙑѩ (gonimyję)
instrumental гонимꙑимь (gonimyimĭ) гонимѫѭ (gonimǫjǫ) гонимꙑима (gonimyima) гонимꙑими (gonimyimi)
locative гонимѣѥмь (gonimějemĭ) гонимѣи (goniměi) гонимоую (gonimuju) гонимꙑихъ (gonimyixŭ)
Past active participle of гонити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative гонь, гонивъ (gonĭ, gonivŭ) гоньши, гонивъши (gonĭši, gonivŭši) гоньша, гонивъша (gonĭša, gonivŭša) гоньши, гонивъши (gonĭši, gonivŭši) гоньше, гонивъше (gonĭše, gonivŭše) гоньша, гонивъша (gonĭša, gonivŭša) гоньшѧ, гонивъшѧ (gonĭšę, gonivŭšę)
genitive гоньша, гонивъша (gonĭša, gonivŭša) гоньшѧ, гонивъшѧ (gonĭšę, gonivŭšę) гоньшоу, гонивъшоу (gonĭšu, gonivŭšu) гоньшь, гонивъшь (gonĭšĭ, gonivŭšĭ)
dative гоньшоу, гонивъшоу (gonĭšu, gonivŭšu) гоньши, гонивъши (gonĭši, gonivŭši) гоньшема, гонивъшема (gonĭšema, gonivŭšema) гоньшама, гонивъшама (gonĭšama, gonivŭšama) гоньшемъ, гонивъшемъ (gonĭšemŭ, gonivŭšemŭ) гоньшамъ, гонивъшамъ (gonĭšamŭ, gonivŭšamŭ)
accusative гоньшь, гонивъшь (gonĭšĭ, gonivŭšĭ) гоньше, гонивъше (gonĭše, gonivŭše) гоньшѫ, гонивъшѫ (gonĭšǫ, gonivŭšǫ) гоньша, гонивъша (gonĭša, gonivŭša) гоньши, гонивъши (gonĭši, gonivŭši) гоньшѧ, гонивъшѧ (gonĭšę, gonivŭšę) гоньша, гонивъша (gonĭša, gonivŭša) гоньшѧ, гонивъшѧ (gonĭšę, gonivŭšę)
instrumental гоньшемь, гонивъшемь (gonĭšemĭ, gonivŭšemĭ) гоньшеѭ, гонивъшеѭ (gonĭšejǫ, gonivŭšejǫ) гоньшема, гонивъшема (gonĭšema, gonivŭšema) гоньшама, гонивъшама (gonĭšama, gonivŭšama) гоньши, гонивъши (gonĭši, gonivŭši) гоньшами, гонивъшами (gonĭšami, gonivŭšami)
locative гоньши, гонивъши (gonĭši, gonivŭši) гоньшоу, гонивъшоу (gonĭšu, gonivŭšu) гоньшихъ, гонивъшихъ (gonĭšixŭ, gonivŭšixŭ) гоньшахъ, гонивъшахъ (gonĭšaxŭ, gonivŭšaxŭ)
long forms
nominative гоньи, гонии, гонивъи, гонивꙑи (gonĭi, gonii, gonivŷi, gonivyi) гоньшеѥ, гонивъшеѥ (gonĭšeje, gonivŭšeje) гоньшиꙗ, гонивъшиꙗ (gonĭšija, gonivŭšija) гоньшаꙗ, гонивъшаꙗ (gonĭšaja, gonivŭšaja) гоньшии, гонивъшии (gonĭšii, gonivŭšii) гоньшеи, гоньшии, гонивъшеи, гонивъшии (gonĭšei, gonĭšii, gonivŭšei, gonivŭšii) гоньшаꙗ, гонивъшаꙗ (gonĭšaja, gonivŭšaja) гоньшѧѩ, гонивъшѧѩ (gonĭšęję, gonivŭšęję)
genitive гоньшаѥго, гонивъшаѥго (gonĭšajego, gonivŭšajego) гоньшѧѩ, гонивъшѧѩ (gonĭšęję, gonivŭšęję) гоньшоую, гонивъшоую (gonĭšuju, gonivŭšuju) гоньшиихъ, гонивъшиихъ (gonĭšiixŭ, gonivŭšiixŭ)
dative гоньшоуѥмоу, гонивъшоуѥмоу (gonĭšujemu, gonivŭšujemu) гоньшии, гонивъшии (gonĭšii, gonivŭšii) гоньшиима, гонивъшиима (gonĭšiima, gonivŭšiima) гоньшиимъ, гонивъшиимъ (gonĭšiimŭ, gonivŭšiimŭ)
accusative гоньшии, гонивъшии (gonĭšii, gonivŭšii) гоньшеѥ, гонивъшеѥ (gonĭšeje, gonivŭšeje) гоньшѫѭ, гонивъшѫѭ (gonĭšǫjǫ, gonivŭšǫjǫ) гоньшаꙗ, гонивъшаꙗ (gonĭšaja, gonivŭšaja) гоньшии, гонивъшии (gonĭšii, gonivŭšii) гоньшѧѩ, гонивъшѧѩ (gonĭšęję, gonivŭšęję) гоньшаꙗ, гонивъшаꙗ (gonĭšaja, gonivŭšaja) гоньшѧѩ, гонивъшѧѩ (gonĭšęję, gonivŭšęję)
instrumental гоньшиимь, гонивъшиимь (gonĭšiimĭ, gonivŭšiimĭ) гоньшѫѭ, гонивъшѫѭ (gonĭšǫjǫ, gonivŭšǫjǫ) гоньшиима, гонивъшиима (gonĭšiima, gonivŭšiima) гоньшиими, гонивъшиими (gonĭšiimi, gonivŭšiimi)
locative гоньшиимь, гонивъшиимь (gonĭšiimĭ, gonivŭšiimĭ) гоньшии, гонивъшии (gonĭšii, gonivŭšii) гоньшоую, гонивъшоую (gonĭšuju, gonivŭšuju) гоньшиихъ, гонивъшиихъ (gonĭšiixŭ, gonivŭšiixŭ)
Past passive participle of гонити
short forms
singular dual plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative гонѥнъ (gonjenŭ) гонѥно (gonjeno) гонѥна (gonjena) гонѥна (gonjena) гонѥнѣ (gonjeně) гонѥни (gonjeni) гонѥна (gonjena) гонѥнꙑ (gonjeny)
genitive гонѥна (gonjena) гонѥнꙑ (gonjeny) гонѥноу (gonjenu) гонѥнъ (gonjenŭ)
dative гонѥноу (gonjenu) гонѥнѣ (gonjeně) гонѥнома (gonjenoma) гонѥнама (gonjenama) гонѥномъ (gonjenomŭ) гонѥнамъ (gonjenamŭ)
accusative гонѥнъ (gonjenŭ) гонѥно (gonjeno) гонѥнѫ (gonjenǫ) гонѥна (gonjena) гонѥнѣ (gonjeně) гонѥнꙑ (gonjeny) гонѥна (gonjena) гонѥнꙑ (gonjeny)
instrumental гонѥномь (gonjenomĭ) гонѥноѭ (gonjenojǫ) гонѥнома (gonjenoma) гонѥнама (gonjenama) гонѥнꙑ (gonjeny) гонѥнами (gonjenami)
locative гонѥнѣ (gonjeně) гонѥноу (gonjenu) гонѥнѣхъ (gonjeněxŭ) гонѥнахъ (gonjenaxŭ)
long forms
nominative гонѥнꙑи (gonjenyi) гонѥноѥ (gonjenoje) гонѥнаꙗ (gonjenaja) гонѥнаꙗ (gonjenaja) гонѥнѣи (gonjeněi) гонѥнии (gonjenii) гонѥнаꙗ (gonjenaja) гонѥнꙑѩ (gonjenyję)
genitive гонѥнaѥго (gonjenajego) гонѥнꙑѩ (gonjenyję) гонѥноую (gonjenuju) гонѥнꙑихъ (gonjenyixŭ)
dative гонѥноуѥмоу (gonjenujemu) гонѥнѣи (gonjeněi) гонѥнꙑима (gonjenyima) гонѥнꙑимъ (gonjenyimŭ)
accusative гонѥнꙑи (gonjenyi) гонѥноѥ (gonjenoje) гонѥнѫѭ (gonjenǫjǫ) гонѥнаꙗ (gonjenaja) гонѥнѣи (gonjeněi) гонѥнꙑѩ (gonjenyję) гонѥнаꙗ (gonjenaja) гонѥнꙑѩ (gonjenyję)
instrumental гонѥнꙑимь (gonjenyimĭ) гонѥнѫѭ (gonjenǫjǫ) гонѥнꙑима (gonjenyima) гонѥнꙑими (gonjenyimi)
locative гонѥнѣѥмь (gonjenějemĭ) гонѥнѣи (gonjeněi) гонѥноую (gonjenuju) гонѥнꙑихъ (gonjenyixŭ)

Derived terms

  • гонѥньѥ (gonjenĭje)
  • изгонити (izgoniti)
  • изгонъ (izgonŭ)
  • изгонѥньѥ (izgonjenĭje)
  • отъгонити (otŭgoniti)
  • погонити (pogoniti)
  • пригонити (prigoniti)
  • прогонити (progoniti)
  • прогоньникъ (progonĭnikŭ)

References

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *goniti, from Proto-Balto-Slavic *gánīˀtei, from Proto-Indo-European *gʷʰon-éye-ti, from *gʷʰen-.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡǒniti/
  • Hyphenation: го‧ни‧ти

Verb

го̀нити impf (Latin spelling gòniti)

  1. (transitive) to chase, pursue
  2. (transitive) to prosecute

Conjugation

Conjugation of гонити
infinitive гонити
present verbal adverb го̏не̄ћи
past verbal adverb гонивши
verbal noun го̏ње̄ње
singular plural
1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
present гоним гониш гони гонимо гоните гоне
future future I гонит ћу1
гонићу
гонит ћеш1
гонићеш
гонит ће1
гониће
гонит ћемо1
гонићемо
гонит ћете1
гонићете
гонит ћē1
гониће
future II бу̏де̄м гонио2 бу̏де̄ш гонио2 бу̏де̄ гонио2 бу̏де̄мо гонили2 бу̏де̄те гонили2 бу̏дӯ гонили2
past perfect гонио сам2 гонио си2 гонио је2 гонили смо2 гонили сте2 гонили су2
pluperfect3 би̏о сам гонио2 би̏о си гонио2 би̏о је гонио2 би́ли смо гонили2 би́ли сте гонили2 би́ли су гонили2
imperfect гоњах гоњаше гоњаше гоњасмо гоњасте гоњаху
conditional conditional I гонио бих2 гонио би2 гонио би2 гонили бисмо2 гонили бисте2 гонили би2
conditional II4 би̏о бих гонио2 би̏о би гонио2 би̏о би гонио2 би́ли бисмо гонили2 би́ли бисте гонили2 би́ли би гонили2
imperative гони гонимо гоните
active past participle гонио m / гонила f / гонило n гонили m / гониле f / гонила n
passive past participle гоњен m / гоњена f / гоњено n гоњени m / гоњене f / гоњена n

1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

  • го́њати impf

Further reading

  • гонити”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Ukrainian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *goniti.

Pronunciation

  • IPA(key): [ɦɔˈnɪte]

Verb

гони́ти • (honýtyimpf

  1. to chase, to pursue
    Synonym: гна́ти impf (hnáty)

Conjugation

Derived terms

  • гони́тися impf (honýtysja)
Prefixed verbs
  • вго́нити pf (vhónyty), вганя́ти impf (vhanjáty)
  • ви́гонити pf (výhonyty), виганя́ти impf (vyhanjáty)
  • відго́нити pf (vidhónyty), відганя́ти impf (vidhanjáty)
  • дого́нити pf (dohónyty), доганя́ти impf (dohanjáty)
  • заго́нити pf (zahónyty), заганя́ти impf (zahanjáty)
  • зго́нити pf (zhónyty), зганя́ти impf (zhanjáty)
  • наго́нити pf (nahónyty), наганя́ти impf (nahanjáty)
  • обго́нити pf (obhónyty), обганя́ти impf (obhanjáty)
  • перего́нити pf (perehónyty), переганя́ти impf (perehanjáty)
  • підго́нити pf (pidhónyty), підганя́ти impf (pidhanjáty)
  • пого́нити pf (pohónyty), поганя́ти impf (pohanjáty)
  • приго́нити pf (pryhónyty), приганя́ти impf (pryhanjáty)
  • прого́нити pf (prohónyty), проганя́ти impf (prohanjáty)
  • розго́нити pf (rozhónyty), розганя́ти impf (rozhanjáty)

Further reading