доброчесний
Ukrainian
Etymology
From до́брий (dóbryj) + честь (čestʹ) + -ний (-nyj).
Pronunciation
- IPA(key): [dɔbrɔˈt͡ʃɛsnei̯]
Audio: (file)
Adjective
доброче́сний • (dobročésnyj)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | |||
| nominative | доброче́сний dobročésnyj |
доброче́сне dobročésne |
доброче́сна dobročésna |
доброче́сні dobročésni | |
| genitive | доброче́сного dobročésnoho |
доброче́сної dobročésnoji |
доброче́сних dobročésnyx | ||
| dative | доброче́сному dobročésnomu |
доброче́сній dobročésnij |
доброче́сним dobročésnym | ||
| accusative | animate | доброче́сного dobročésnoho |
доброче́сне dobročésne |
доброче́сну dobročésnu |
доброче́сних dobročésnyx |
| inanimate | доброче́сний dobročésnyj |
доброче́сні dobročésni | |||
| instrumental | доброче́сним dobročésnym |
доброче́сною dobročésnoju |
доброче́сними dobročésnymy | ||
| locative | доброче́сному, доброче́снім dobročésnomu, dobročésnim |
доброче́сній dobročésnij |
доброче́сних dobročésnyx | ||
| vocative | доброче́сний dobročésnyj |
доброче́сне dobročésne |
доброче́сна dobročésna |
доброче́сні dobročésni | |
Derived terms
- доброче́сність (dobročésnistʹ)
Further reading
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “доброчесний”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “доброчесний”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)