дурачиться
Russian
Etymology
дура́чить (duráčitʹ) + -ся (-sja)
Pronunciation
- IPA(key): [dʊˈrat͡ɕɪt͡sə]
Verb
дура́читься • (duráčitʹsja) impf (perfective подура́читься)
- to fool about, to play the fool
- passive of дура́чить (duráčitʹ)
Conjugation
Conjugation of дура́читься (class 4a imperfective reflexive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | дура́читься duráčitʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | дура́чащийся duráčaščijsja |
дура́чившийся duráčivšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | дура́чась duráčasʹ |
дура́чившись duráčivšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | дура́чусь duráčusʹ |
бу́ду дура́читься búdu duráčitʹsja |
| 2nd singular (ты) | дура́чишься duráčišʹsja |
бу́дешь дура́читься búdešʹ duráčitʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | дура́чится duráčitsja |
бу́дет дура́читься búdet duráčitʹsja |
| 1st plural (мы) | дура́чимся duráčimsja |
бу́дем дура́читься búdem duráčitʹsja |
| 2nd plural (вы) | дура́читесь duráčitesʹ |
бу́дете дура́читься búdete duráčitʹsja |
| 3rd plural (они́) | дура́чатся duráčatsja |
бу́дут дура́читься búdut duráčitʹsja |
| imperative | singular | plural |
| дура́чься duráčʹsja |
дура́чьтесь duráčʹtesʹ | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | дура́чился duráčilsja |
дура́чились duráčilisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | дура́чилась duráčilasʹ | |
| neuter (оно́) | дура́чилось duráčilosʹ | |