дъчька
Old East Slavic
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dъťьka, from Proto-Slavic *dъ̏ťi, from Proto-Balto-Slavic *duktḗ, from Proto-Indo-European *dʰugh₂tḗr.
Pronunciation
- IPA(key): /dʊt͡ɕɪˈkɑ/→/dʊt͡ɕɪˈka/→/dɔt͡ɕˈka/
- Hyphenation: дъ‧чь‧ка́
Noun
дъчька (dŭčĭka)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | дъчька dŭčĭka |
дъчькѣ dŭčĭkě |
дъчькꙑ dŭčĭky |
| genitive | дъчькꙑ dŭčĭky |
дъчьку dŭčĭku |
дъчькъ dŭčĭkŭ |
| dative | дъчькѣ dŭčĭkě |
дъчькама dŭčĭkama |
дъчькамъ dŭčĭkamŭ |
| accusative | дъчькѫ dŭčĭkǫ |
дъчькѣ dŭčĭkě |
дъчькꙑ dŭčĭky |
| instrumental | дъчькоѭ dŭčĭkojǫ |
дъчькама dŭčĭkama |
дъчьками dŭčĭkami |
| locative | дъчькѣ dŭčĭkě |
дъчьку dŭčĭku |
дъчькахъ dŭčĭkaxŭ |
| vocative | дъчько dŭčĭko |
дъчькѣ dŭčĭkě |
дъчькꙑ dŭčĭky |