загрустить
Russian
Etymology
за- (za-) + грусти́ть (grustítʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [zəɡrʊˈsʲtʲitʲ]
Verb
загрусти́ть • (zagrustítʹ) pf (imperfective грусти́ть)
Conjugation
Conjugation of загрусти́ть (class 4b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | загрусти́ть zagrustítʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | загрусти́вший zagrustívšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | загрусти́в zagrustív, загрусти́вши zagrustívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | загрущу́ zagruščú |
| 2nd singular (ты) | — | загрусти́шь zagrustíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | загрусти́т zagrustít |
| 1st plural (мы) | — | загрусти́м zagrustím |
| 2nd plural (вы) | — | загрусти́те zagrustíte |
| 3rd plural (они́) | — | загрустя́т zagrustját |
| imperative | singular | plural |
| загрусти́ zagrustí |
загрусти́те zagrustíte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | загрусти́л zagrustíl |
загрусти́ли zagrustíli |
| feminine (я/ты/она́) | загрусти́ла zagrustíla | |
| neuter (оно́) | загрусти́ло zagrustílo | |