запрокинуть
Russian
Etymology
за- (za-) + про- (pro-) + ки́нуть (kínutʹ).
Pronunciation
- IPA(key): [zəprɐˈkʲinʊtʲ]
Verb
запроки́нуть • (zaprokínutʹ) pf (imperfective запроки́дывать)
- to throw back
- запроки́нуть голову ― zaprokínutʹ golovu ― to throw back one's head
Conjugation
Conjugation of запроки́нуть (class 3a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | запроки́нуть zaprokínutʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | запроки́нувший zaprokínuvšij |
| passive | — | запроки́нутый zaprokínutyj |
| adverbial | — | запроки́нув zaprokínuv, запроки́нувши zaprokínuvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | запроки́ну zaprokínu |
| 2nd singular (ты) | — | запроки́нешь zaprokínešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | запроки́нет zaprokínet |
| 1st plural (мы) | — | запроки́нем zaprokínem |
| 2nd plural (вы) | — | запроки́нете zaprokínete |
| 3rd plural (они́) | — | запроки́нут zaprokínut |
| imperative | singular | plural |
| запроки́нь zaprokínʹ |
запроки́ньте zaprokínʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | запроки́нул zaprokínul |
запроки́нули zaprokínuli |
| feminine (я/ты/она́) | запроки́нула zaprokínula | |
| neuter (оно́) | запроки́нуло zaprokínulo | |